ပ်ိဳး

Part 33

ပ်ိဳး

အပိုင္း (၃၃)

#ပ်ိဳး

09050459

“သမီး…ျပန္လာၿပီလား…”

“……..”

စြမ္းရည္ အိမ္ေပၚကေန ဆင္းကာ ၿခံတံခါးဖြင့္ၿပီး ၿပဳံးရင္း ႀကိဳလိုက္ေတာ့ သမီးက ခ်က္ခ်င္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ လမ္းမေပၚက ခဲတစ္လုံးေကာက္ကိုင္သည္။

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရင္နာဖို႔ေကာင္းလိုက္လဲ..။

ကိုယ္ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ သမီး က ကိုယ့္ကို လူဆိုးတဲ့..။

အေဖကို ေတြ႕တာနဲ႕ သတိ အေနအထားနဲ႕ ျဖစ္သြားရသည္။

“ၾသား…အ႐ူး…”

စြမ္းရည္ကို ဦးတည္ၿပီး ပစ္ေပါက္လိုက္တဲ့ ခဲလုံးေသးေသးေလးက ႏွလုံးသားကို ထိမွန္သလို နာက်င္ရပါသည္။

သမီးရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရတိုင္း ေနာက္က်သြားၿပီလားဆိုတဲ့ အေတြးကသာ ႀကီးစိုးေနသည္။

“ပန္းျဖဴ…ထမင္းစားဖို႔…”

သူ႕အသံၾကားေတာ့မွ သမီးက ဆိုင္ထဲကို ၀င္ေျပးေတာ့သည္။

စြမ္းရည္ လက္သီးကို တင္းေနေအာင္ ဆုပ္လိုက္မိသည္။

စြမ္းရည္ရဲ႕ အမုန္းတရားက ေဒါက ကို ေျပာင္းလဲေစသည္။

“ သည္းခံရမယ္…သား…သားဘက္က ေစတနာနဲ႕စိတ္ပူၿပီး အဆက္အသြယ္ မလုပ္ခဲ့တာဆိုေပမဲ့ သူ႕ဘက္က က်ေတာ့ လုံး၀ အဆက္အသြယ္ မလုပ္ခဲ့တာ ခံစားရတာေပါ့…နိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ ကိစၥ ကို ဘာမွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မတိုင္ပင္ပဲ သား ထင္သလို ဆုံးျဖတ္တာ သားအလြန္လည္းပါတယ္…သူ ဘယ္ေလာက္ ပင္ပန္းရလဲ အေမ က အသိဆုံးပဲ…မိဘ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ိဳးလည္း မရွိ ေယာက္်ားကလည္း အဆက္ျဖတ္ထားတာ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ…ကေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေလာက အလယ္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်က္ႏွာငယ္ၿပီး စိတ္အားငယ္ေနခဲ့လဲဆိုတာ အေမ ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔ ရပါတယ္..သူစိမ္းေတြ အလယ္မွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ ပစ္ထားခဲ့တာ …ေနာက္ၿပီး အပင္ပန္းဆုံး အခ်ိန္မွာ သားက အနားမွာ ရွိမေနေပးခဲ့ဘူးေလ…မမိုး ကလည္း အေမ့ကို ေတာင္းပန္တယ္… ဖုန္းထဲက တျခားေယာက္်ား တစ္ေယာက္နဲ႕ အဆက္အသြယ္လုပ္တာ သူ ဆုံးမတာ အားနည္းလို႔ ဒီကေလးက ဒီလို ျဖစ္ရတာပါတဲ့… ကေလးေတြလည္း သနားဖို႔ေကာင္းပါတယ္…သား ေဒါသေၾကာင့္ မွားကုန္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး….စကားေတြလည္း မလြန္ေစခ်င္ဘူး..အတက္နိုင္ဆုံး တိတ္ေနပါ…တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေဒါသေျပၿပီး ခြင့္လႊတ္နိုင္တဲ့ အခ်ိန္ထိ စကားမေျပာၾကနဲ႕ဦး…ဟုတ္ၿပီလား…”