ပ်ိဳး

Part 31

ပ်ိဳး

အပိုင္း (၃၁)

#ပ်ိဳး

09031256

“ငါ…ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိဘူး…ျမတ္ေသာ…”

ေမေလး အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းၿပီးခဲ့ေပမဲ့လည္း ျမတ္ေသာက သူ႕အက်င့္အတိုင္း ေခါင္းမာမာ နဲ႕ တဇြတ္ထိုး တစ္ဖက္သတ္ ေမးခြန္းေတြကိုသာ ဆက္တိုက္ေမးေနသည္။

ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာတာနဲ႕ မတူပဲ တရားခံကို စစ္ေဆးသလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေမေလး စိတ္ေတြကလည္း မြန္းၾကပ္ရပါသည္။

သားနဲ႕သမီးက ေက်ာင္းသြားေတာ့ အိမ္မွာက ျပည့္ျပည့္ပဲ ရွိသည္။

ေမေလး အလုပ္လုပ္ရင္ မီးဖိုေခ်ာင္မွာလည္း လိုက္ေမးသလို ဆိုင္မွာ ေစ်းေရာင္းရင္လည္း ေဘးက ရပ္ေစာင့္ၿပီး အေျဖ တစ္ခုတည္းကိုသာ ေတာင္းေနသည္။

“ဘာေၾကာင့္လဲ….ဘာျဖစ္လို႔ နင္ အခုလို ဆုံးျဖတ္ရတာလဲ…”

ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိတဲ့ ဒီေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ေမးေတာ့ ေမေလး မွာ စိတ္မရွည္တက္တဲ့ ျမတ္ေသာကို နားမလည္နိုင္ေတာ့ပါ..။

သူ႕ပုံစံ အမွန္က သူမ်ားကိစၥ စိတ္မ၀င္စားတက္ဘူးမလား..။

အခုမွ နိုင္ငံရပ္ျခားက ျပန္ေရာက္လာၿပီး ေအးေအးမေနရပဲ ေမေလးတို႔ မိသားစုကိစၥကို သူက စိတ္ပူေပးေနရတာ အားလည္းနာသလို စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္မိသည္။

မိသားစု သာယာမႈ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ကို မခံစားခဲ့ရတဲ့ ကေလးဘ၀ကို ျဖတ္သန္းလာရေတာ့ သားနဲ႕သမီး အတြက္ သူ စိုးရိမ္ေနတာ ေမေလး နားလည္ပါသည္။

“နင္…လိမ္ေနတာ….နင့္ေခါင္းထဲမွာ ငစြမ္း တစ္ေကာင္တည္းကိုပဲ ေယာက္်ားလို႔ သတ္မွတ္ထားတာ…အ႐ူးလို ေလွ်ာက္ ဆုံးျဖတ္ရင္ နင္ ေနာင္တရလိမ့္မယ္…ေမေလး…”

ေမေလး ၿပဳံးရင္း လက္ထဲက ေရသန့္ဘူးကို ေရခဲဘုံးထဲ ထည့္လိုက္ခ်ိန္ ေရခဲတုံးနဲ႕ လက္ဖ်ားေတြ ထိခပ္ၿပီး ေအးစက္သြားသည္။

“နင္ သိလား..အရင္တုန္းက ဆိုရင္ေလ ဒီေရခဲေတြ ရဖို႔ ငါ မနက္ေစာေစာ သြား၀ယ္ရတာ…ဒီေနရာမွာ ေရခဲက ရွားတယ္…မီးလည္း မရွိေတာ့ စက္ေတြလည္း မရွိဘူး..ပိုက္ဆံေပး ၀ယ္ဖို႔ေတာင္ မိုးမလင္းခင္ကတည္းက  ႐ြာထဲသြားေစာင့္ရတယ္…ဒါေပမဲ့ မ၀ယ္လို႔ မရဘူး…ေရခဲထည့္လိုက္လို႔ ေအးေနရင္ ငါးဆယ္ တစ္ရာ ေလာက္ တင္ေရာင္းလည္း ေရာင္းရတာပဲ….အဲေတာ့ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ သြား၀ယ္ရတယ္…အဲတုန္းက ငါ ငိုမိေသးတယ္…ဒါေပမဲ့ ျမတ္ေသာ  သာဆို မငိုပဲ အေျဖတစ္ခုရွာနိုင္မွာလို႔ ေတြးမိတယ္…ေနာက္ရက္က်ေတာ့ ကေလး သုံးေလးေယာက္ကို မုန့္ဖိုးေပးၿပီး သြား၀ယ္ခိုင္းတာ…ငါလည္း မပင္ပန္းဘူး…သူတို႔လည္း ေပ်ာ္ရတယ္…ႏွစ္ဖက္ စလုံး အက်ိဳးရွိသြားတယ္ေလ…”