Welcome to HEAVEN.

33. Przywieź mi ją.

~ Hunter ~

14.02.2022r. Poniedziałek.

Musiałem coś wymyślić, żeby Alex dobrze się bawił, bez wcześniejszego upicia go, bo nam odleci. Siedziałem z Dorianem jeszcze w biurze i kombinowaliśmy.

- wiem. Może to troche drastyczne, ale jutro mija termin zapłaty Finna. - patrzył w papiery. - to ten, co wziął od nas pożyczkę. Obudźmy Jaya. - oznajmił, a to zwiało wszystkie moje wątpliwości.

- jesteś geniuszem. - oznajmiłem. - chodźmy. - wyszliśmy z wierzowca i udaliśmy się do domu Alexandra.

Otworzył nam, miał na sobie tylko dresy, bo się jeszcze szykował.

- dobra, nie odpierdalaj się jakoś. Musimy się kogoś pozbyć. - zacząłem.

- kogo? - zapytał.

- Roberta Finna. - powiedział Dorian.

- ale termin zapłaty mija jutro. - powiedział i ruszył do salonu, a my za nim.

- nie oszukujmy się i tak nie zapłaci. - powiedziałem i usiadłem na kanapie.

- no dobra. Poczekajcie. - poszedł na górę.

Wtedy do salonu weszła jego żonka. Pierdolnięta Maddinson.

- hej. - powiedziała i usiadła na kanapie.

- cześć. - odpowiedzieliśmy jednocześnie.

- gdzie go zabieracie? - zapytała i się uśmiechnęła.

- do klubu striptizerskiego. - rzuciłem.

- hahaha, dobry żart.. - powiedziała śmiejąc się. - niestety, ma żonkę i wie, że nie może chodzić do takich miejsc.

Spojrzałem na Doriana, Dorian na mnie, co spowodowało, że prychnęliśmy śmiechem.

- oj żonko, żonko.. - wstałem i poszedłem na korytarz.

Niedługo po tym przy mnie i Dorianie znalazł się Alex.

- gotowy? - zapytałem.

- ta, chodźmy. - wyszedł pierwszy z domu.

Nawet się z nią nie pożegnał. Czyli nie tylko ja tak robię.
Udaliśmy się do rudery Roberta. Facet akurat dawał jeść swojemu psiakowi. Czemu on go trzyma na dworze? Jeszcze jest zima.

- hej, Finn. - zawołałem.

Facet przerażony na mnie spojrzał.

- dzień dobry, panom. - powiedział i lekko się ukłonił.

- jak tam spłata długu? - zapytał Alex.

Starszy mężczyzna spuścił głowę.

- nie uda mi się. Cała rodzina wystawiła mnie na lodzie. Nie będę się tłumaczyć, po prostu pożegnajmy się. Nie tutaj, ale w moim domu.

Spojrzałem na Doriana, którego wzrok wpatrzony był w psa. Był to nieduży, biały wilczek z czarnym pyszczkiem.

- mam prośbę. - powiedział w momencie kiedy ruszyliśmy w stronę jego domu. - oddajcie Championa w dobre ręce. To młody psiak. - powiedział siadając na fotelu. - jestem gotowy.

- Alex. - powiedziałem i ruszyłem na dwór.

Niestety nie mam litości. Ludzie co nie dotrzymują obietnic, tracą w moich oczach. Dokładnie wiedzą jaka jest umowa i nie ma takiego czegoś jak "ojj zrobiło mi się go szkoda, to go zostawiłem".

- ty. - powiedziałem do Doriana.

- no?

- zabieraj psiaka. Wiem kto się nim dobrze zajmie. - oznajmiłem.

Niedługo po tym Alex.. znaczy Jay wyszedł z domu.

- możemy jechać. - uznał szczęśliwy i wsiadł do mojego samochodu.

Dorian jechał z tyłu z psiakiem na kolanach, ja prowadziłem, a na miejscu pasażera siedział uśmiany Jay.

Westchnąłem i odwiozłem gościa do domu, żeby się przyszykował. Niedługo mamy być na miejscu, a musiałem udać się w jeszcze jedno miejsce.

Zapukałem do starych drzwi, gdzie farba już odpadała.

Otworzyła znana mi już starsza pani.

- dobry wieczór pani Lion. - uśmiechnąłem się.

- dobry wieczór Hunter, wejdź proszę. - otworzyła szerzej drzwi.

- chciałbym, ale jestem tutaj tylko dotrzymać obietnicy. Zawoła pani Tylera?

Kiedyś znalazłem Tylera w środku nocy na stacji metra, bo zgubił babcię, która go wychowuje i obiecałem mu, że jak pójdzie ze mną to dostanie ode mnie psa.

- oo, pan Hunter! - powiedział chłopiec.

- cześć młody. Proszę.

Tylko podałem mu smycz i ruszyłem do samochodu.
Mamy 20 minut..

W tym czasie opowiem co się działo od moich urodzin. Poleciałem do Włoch. Do mamy, razem z Claudią. Rozmawiałem z nią sam na sam i powiedziałem jej, że mam kogoś na oku, a ona prostym tekstem, po włosku do mnie: "- a będzie ze mną rozwiązywać krzyżówki?" No i co? Muszę zapytać Sky czy lubi rozwiązywać krzyżówki. Sprawa rozwodowa przeszła płynnie. Facet nie ma rąk, no i kupiłem garnitur. Pod krawat i właśnie mam go na sobie. Facet zrobił go w dwa i pół dnia, wykosztowałem się kurewsko, ale chyba było warto.

Kiedy Alex miał dostać pokaz prywatny ja musiałem wykorzystać moment.
Poszedłem do niej. Wiem, że na mnie czekała.

Zapukałem i wszedłem do środka.

- o matko. Pan stęskniony. - zaśmiała się i wstała do mnie.

- a ty nie stęskniona? - zapytałem i przytuliłem dziewczynę.

Usiedliśmy po dwóch stronach biurka.

- mooże troszkę. - oznajmiła z uśmiechem.

- mówiłem, że dopasuję garnitur do krawatu. - zaśmiałem się.

- no właśnie widzę jaki piękny. Teraz jesteśmy matching. - powiedziała.

Faktycznie, ona miała czarną koszulę crop-top z fioletowym krawatem, czarna spódniczka z fioletowymi akcentami i oczywiście zakolanówki.

Kocham jej styl ubioru.

- tak w ogóle.. Sky?

Here we go.

- tak? - zapytała podpisując jeszcze kilka papierów.

- lubisz rozwiązywać krzyżówki? - ledwo powstrzymałem śmiech.

- patrz. - z szafki pod biurkiem wyjęła nieduży stos krzyżówek.

Do: Mama.
- kocha rozwiązywać krzyżówki.

Od: Mama.
- przywieź mi ją. Już.

To, jakie Skylar ma wesołe oczy. To ile emocji można z nich wyczytać.. jak patrzę na nią, czuję ciepło, którego zawsze mi brakowało. Nie umiem przy niej być zimny, sprawia, że chcę się uśmiechać. Od kąd ją spotkałem jest moją słabością..