《ပွင့်ဖူးသဇင် ပင်ထိပ်တင် ပန်းတော်ဝင်မို့ ထူးလှတယ် 》

အပိုင္း(၁၇)တစ္ခုခုကို မွားယြင္းေနတာကို သိေပမဲ့လည္း မည္သည္က မွားေနမွန္းမသိေပ ။

မိုး႐ြာေသာ ေန႔လယ္ခင္းတစ္ခု။

   တန္းခြဲ(A)၏ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အတန္းထဲတြင္ ျပန္လွန္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကို လုပ္ေနစဥ္ ေနာက္တန္းက အဆိုးေလးမ်ားကလည္း သူ႔တို႔ဝတီအတိုင္း ေဆာ့ေနၾကဖို႔မေမ့ေပ။

" အတန္းအားတုန္း မုန႔္ေဈးတန္းသြားၾကမလား ?" ရန္ပိုင္က ေမးလာသည္။

မင္းခန႔္က ရန္ပိုင္ ေခါင္းကို ျဖတ္႐ိုက္ၿပီးေတာ့ " မင္းမလည္း အားတိုင္း ၿမိဳဖို႔ပဲ ေတြးေန၊ ၿပီးရင္ ညေက်ာင္းကိုက် ပုံမွန္ တက္ဖို႔ မေတြးထားနဲ႔၊ အားေန ေျပးေန "

"ဟုတ္တယ္ မင္း ခနခန ညေက်ာင္း ေျပးေနလိုက္၊ ဟိုေန႔က မင္းအေမေတာင္ ငါ့ကို ေျပာေသးတယ္ " ျမတ္သွ်င္ေမာင္ကပါ ဝင္ေျပာေလသည္။

ရန္ပိုင္က တဟဲဟဲလုပ္ေနတာေၾကာင့္ မင္းခန႔္နဲ႔ ျမတ္သွ်င္ေမာင္က ေခါင္းငုံ႔ကာ စာျပန္ေရးေနတာေၾကာင့္ သူတို႔က ယဲ့ယဲ့ေလး ပ်က္သြားတဲ့ ရန္ပိုင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို မျမင္လိုက္ပါေပ။

သူတို႔က ဆရာအိမ္စာေပးထားတဲ့ အိမ္စာေတြကို အျမန္ကူးရင္း စာအၿပီးလုပ္ေနၾကသည္။

" မင္းခန႔္ ငါ့ကို နည္းနည္းျပဦးကြ ေအာက္နားေလးပဲ " ျမတ္သွ်င္ေမာင္က မင္းခန႔္ပခုံးကို လွမ္းဆြဲကာ ေျပာေလသည္။

" မင္းကေတာ့ေလ ဥေဒါင္းညိဳမရွိမွ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရတတ္တဲ့ ေကာင္ပဲ ၾကည့္စမ္းပါဦး ကြၽတ္ ကြၽတ္ " မင္းခန႔္က စာအုပ္ကို ျပရင္း ေျပာေလသည္။

" မင္းတို႔ဆီက တ႐ုတ္ျမန္မာစပ္ လက္ေရးကို ၾကည့္ရတာထက္ ငွက္ေကာင္လက္ေရးက ပိုလွတာဆိုေတာ့ မတတ္ႏိုင္ပါ ၊ ေဟ့ေကာင္ မင္းဟာက အေျဖလည္း မပါဘူး "

မင္းခန႔္က အပုဒ္တိုင္းကို အေျဖရေအာင္မတြက္ထားဘဲ အေပၚပိုင္းေလးသာ ကပ္သတ္တြက္ထားသည္။

"ငါက ဆရာတြက္တုန္းက ကူးထားတာကို။ ၿပီးေအာင္ မင္းတို႔ဘာသာ တြက္ေလ "

ထိုစဥ္ ဆရာမွ "ကဲ ကဲ တြက္ၿပီးရင္ အေျဖတိုက္ၾကမယ္ ၊ နံပါတ္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္က အေျဖရွင္းတာ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ ?" ဟု ေမးေလသည္။

" 2.33 ပါ ဆရာ " ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေျဖေလသည္။

ထိုအခါတြင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က " ဆရာ သားအေျဖက 2.12 ပဲ ရတယ္ ဆရာ "