Scroll down for Zawgyi font
《 မာလကာသီးသကြားလုံးအခွံက ကံကောင်းစေတဲ့အဆောင်လား ? 》
" ကဲ ဒါဆိုမနေ့က ဆရာပေးလိုက်တဲ့ သင်္ချာအိမ်စာတွေကို ပြန်စစ်မယ်၊ စာအုပ်တွေကို အတန်းအချိန်မပြီးခင် အတန်းခေါင်းဆောင်က သိမ်းပြီးတော့ ဆရာ့စားပွဲပေါ်မှာတင်ပေးထားဖို့ အကူအညီတောင်းပါတယ် "
ဒသမတန်း(A)ခန်း၏ သင်္ချာအချိန်တွင် ဆရာက ပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်ကို တွက်ပြအပြီးတွင် ပြောလိုက်သည်။ ဥဒေါင်းညိုက မတ်တပ်ရပ်ပြီးတော့ " ဟုတ်ကဲ့ပါ ခင်ဗျ " ဟု ဖြေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဥဒေါင်းညိုက ခုံတွင် တည်ငြိမ်စွာ ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။
ယနေ့တွင် ဥဒေါင်းညို၏ ဘေးတွင် တန်းခွဲ (B ) က ပြောင်းလာသော ပြည့်စုံကျော်က လာထိုင်နေပြီဖြစ်တာကြောင့် နောက်ဆုံးတန်းက သုံးယောက်ဖြစ်နေသည်။ တစ်တန်းတွင် လေးယောက်ထိုင်ရပေမဲ့ မြတ်သျှင်မောင်၏ ဝဖိုင်ဖိုင့်ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် သုံးယောက်သာ ထိုင်နေရသည်။
" ပြည့်စုံကျော် ငါ့ကို Log ငှားပေးပါဦး၊ ငါ့စာအုပ်ကို ရှေ့တန်းက ငှားထားလို့ " မြတ်သျှင်မောင်က အလယ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဥဒေါင်းညိုကို ကျော်ပြီးတော့ ပြည့်စုံကျော်ဆီက ငှားလိုက်သည်။ သူက ဥဒေါင်းညိုဆီက ငှားချင်ပေမဲ့ ဥဒေါင်းညိုက ကြည့်နေတာကြောင့် သူက ပြည့်စုံကျော်ဆီက ငှားလိုက်သည်။
" ဆရာ့နာမည်ကို ငါမသိလို့ ပြောပြပါလား ? " ပြည့်စုံကျော်က မေးလိုက်သည်။
" ဆရာ ဦးချစ်မောင်လေ ၊ ဆရာက သင်တာကောင်းတယ်မလား ? မင်း ဘယ်အခန်းတွေကို ရောက်နေတာလဲ မသိသေးရင် ငါပြောပြပေးမယ် " မြတ်သျှင်မောင်က ဖြေလိုက်သည်။
" ဒါဆို မုန့်စားဆင်းချိန်ရောက်ရင် ငါကို ပြောပြပေးဦး " ပြည့်စုံကျော်က ပြောလိုက်သည်။
" ဝိုး မင်းအဲဘောပင်ကို ဝယ်လို့ရခဲ့တာလား ? ငါ သွားဝယ်တုန်းက ဆိုင်မှာ ကုန်နေပြီဆိုလို့လေ " မြတ်သျှင်မောင်က အကန့််အသတ်နှင့် ထုတ်ထားသော KIZO ဘောပင်ကို မြင်သောအခါတွင် သူက ပြောလာသည်။
ESTÁS LEYENDO
《ပွင့်ဖူးသဇင် ပင်ထိပ်တင် ပန်းတော်ဝင်မို့ ထူးလှတယ် 》
Novela JuvenilMyanmar Teens fiction