《ပွင့်ဖူးသဇင် ပင်ထိပ်တင် ပန်းတော်ဝင်မို့ ထူးလှတယ် 》

အပိုင္း(၂၀)ဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီ ဒန္ တန႔္ တန႔္

"ျမတ္သွ်င္ေမာင္ ငါ့ကို စာကူၾကည့္ေပးပါဦးေနာ္ " ဥေဒါင္းညိဳက သူ၏ ေယာက်ာ္းရင့္မာအသံဩႀကီးအား အင္မတန္ အင္မတန႔္ပ်စ္ခြၽဲေစးကပ္ေနေအာင္ ျပဳလုပ္ရင္း ျမတ္သွ်င္ေမာင္အား ခြၽဲႏြဲေနေလသည္။ သူ၏ ၁၈၀ စင္တီမီတာအရပ္ႀကီးမွ အားမနာ ျမတ္သွ်င္ေမာင္အား မွီခိုတြယ္ကပ္ကာ အတင္းအၾကပ္ပင္ စာကူလုပ္ေပးရန္ေျပာေနေလသည္။

    အမွန္တကယ္ပင္ ထူးခြၽန္ထက္ျမတ္ၾကေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား ရွိၾကသည္ဆိုသည့္အခ်က္ကား ယုံမွားသံသယျဖစ္ဖြယ္ရာ မရွိေပ။ ေက်ာင္းလူရည္ခြၽန္ၿပိဳင္ဆိုင္မႈတြင္ ေနာက္က်ခဲ့ရေသာ ဥေဒါင္းညိဳသည္ တစ္ပတ္အတြင္း က်င္းပေသာ ျမန္မာစြမ္းရည္၌ ပထမအဆင့္ျဖင့္တက္လွမ္းကာ ခ႐ိုင္ကိုယ္စားျပဳထပ္မံယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္ျဖစ္သည္။

အခုက ဥေဒါင္းညိဳမွ ျမတ္သွ်င္ေမာင္အား သူနဲ႔အတူ အတူလိုက္ကာ စာၾကည့္ရာတြင္ ကူညီေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနျခင္းျဖစ္သည္။ တိတိက်က်ဆိုရမည္ဆိုပါက ျမတ္သွ်င္ေမာင္ႏွင့္အတူ စာၾကည့္တိုက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနခ်င္တာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

" မင္းကလည္း ငါ မလိုက္ခ်င္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်ိန္က သခ်ၤာအခ်ိန္ေလကြာ ငါ လိုက္ရင္ ငါမမွီဘဲေနမွာေပါ့ "

" ငါလည္း မသင္ရဘူးေလ " ဥေဒါင္းညိဳက ျမတ္သွ်င္ေမာင္ကို မရရေအာင္ ေခၚရန္ ျပင္ဆင္ထားပုံရသည္။ ျမတ္သွ်င္ေမာင္က တစ္ခဏမွ် ေတြေဝသြားၿပီးေနာက္

" မင္းက ျပန္ၾကည့္ရင္ ရႏိုင္ေပမဲ့ ငါက မရႏိုင္ဘူး၊ငါ အရမ္းတုံးတာမင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ " ျမတ္သွ်င္ေမာင္က အမွန္တကယ္ကိုပင္ အခက္ေတြ႕ေနေလသည္။ သူက စာသင္ခ်ိန္ကို မပ်က္ခ်င္ေပ။ သူ၏ ေရွ႕အပတ္က သခ်ၤာရလာဒ္မ်ားက အလြန္ဆိုး႐ြားေနတာေၾကာင့္ သူက ပို၍ အာ႐ုံစိုက္ထားရန္ လိုအပ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ ဥေဒါင္းညိဳက သူ႔ကို မရမကေခၚမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူက မင္းခန႔္တို႔ကို ေျခနဲ႔လွမ္းကန္ကာ ကူညီေပးဖို႔ ေျပာေပမဲ့ ရန္ပိုင္နဲ႔မင္းခန႔္က ကာမဂုဏ္ငါးပါးကင္းမဲ့ေနသူမ်ားပမာ မသိက်ိဳးကြၽံျပဳကာ စာကိုသာ ကုန္းေရးေနေလသည္။

    ဥေဒါင္းညိဳသည္ ျမတ္သွ်င္ေမာင္အနားကို ကပ္ရင္း  ေ႐ႊျပည္နန္းသနပ္ခါးကို ပါးျပင္ေပၚညီညီညာညာလိမ္းထားတာေၾကာင့္ ကံ့ေကာ္ရနံ႔သင္းသင္းေလးက ႏွာဖ်ားဝကို တိုးေဝွ႔ေနတာေၾကာင့္ သူက နစ္ဝင္သြားေအာင္ ေမႊးၾကဴခ်င္စိတ္ကို ထိန္းထားရေလသည္။ ျမတ္သွ်င္ေမာင္က တကယ့္ကို ထိေတြ႕ရတာေကာင္းသည္။ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို ထိေတြ႕ေနရသလို ၾကည္ႏူးတဲ့ စိတ္ကေလးျဖစ္မိေအာင္ပင္ ၊အခ်ိန္တိုင္း အိမ္ေမြးေခြးႀကီးလိုမ်ိဳး ပြတ္သပ္ခ်င္စိတ္ကို အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရေလသည္။