KATRAN

8. Bölüm

Hayırlı akşamlar arkadaşlar.

Biraz geç geldik ama sebebini bilmediğim şekilde hiçbir sosyal medya hesabıma giremiyorum. Birazdan kardeşimin telefonundan gireceğim Instagram'a.  Buraya da PC yoluyla girdim telefondan dolayı mı bilmiyorum ama beklememe rağmen düzelmedi.

Neyse keyifle okumanız dileğiyle 🤍

🧚🏻🌼

Belalar mı sizi çeker yoksa belanın vücut bulmuş hâli mi olursunuz? Deniz Ada çocukluk arkadaşım her yaşımın şahidi her sevincimin ortağı her üzüntümü sırtlamamda yardımcı olan geçmişimin en güzel hatırası.

Ben Deniz’i tanıdım tanıyalı başı beladan eksik olmayan bir kızdı dışarıdan ne kadar sakin bir tip olarak görünse de iç dünyası çok farklıydı. En son ki vukuatı yeğenini markette unutmuştu. Eve döndüğünde hatırlarken İkra ‘yı tek başına gören market görevlileri polise haber vermişlerdi. Sonrasında Deniz için zorlu bir süreç geçse de yaptığı başına gelenler bir öncekileri unutturuyordu. Her bir olayda bir mantık bir doğru arardık ama bunda arayamıyordum.

Dedikleri beni oyuna getirmek için mi diye düşünsem de telaşlı ve ağlak sesi bu düşüncemi çürütmüştü.

“Lan Peri! Kızım ses versene sesim bir taraflarıma kaçmış vatan haini mi oldum kız ben şimdi?”

Girdiğim şoktan ağlayan ve çalımlı çıkan sesiyle çıkarken gözlerim etrafına bir aslan gibi bakan adama değdi. Bir şeyler arıyordu belki buluyordu ama alnındaki damardan başka bir tepki de yoktu mimiklerinde. Gözlerini oynatmasa ne düşündüğü anlaşılmayacak gibiydi.

“Evde kal Peri! Menopoza gir erkenden...”

Derin bir nefes alarak telefonun diğer ucundaki arkadaşıma dönüp, “Kız bir sus. Korkun çenene mi vurdu! Kimliğini gösterseydin ya araştırma falan yapıyorlardı dizilerde ondan yapmadılar mı?” diye sordum gayet ciddi bir sesle.

“He gösterdim kimliğimi adam bir baktı göreceksin. Hatta dedi ki; bu bende kalsın nikah kıyarken lazım olur.” Kısa bir es verirken sık sık alıp alıp verdiği nefeslerden ötürü kendi cümlesine bile yetişemiyordu. “Arka sokaklar mı çekiyorum kızım ben burada. Kurtar beni ya!”

Dalga geçiyor resmen salak. Ne bileyim ben daha önce asker tarafından baskın mı yedim sanki!

Asker ile yakın dereceden temasa girdim ama bu ayrı o ayrı...

“Tamam tamam. Neredesin sen şimdi  oraya geleyim.”

Üç saniye kadar ses gelmezken, “Yukarıdayım, ağaca çıktım. Birde şey var, köpekler var aşağıda bana bakıp duruyorlar.” Dedi.

Bir köpeğimiz eksikti peşinden koşturmadığın!

“Dur dur sakin ol. Köyden ne kadar uzaklaştın bir onu de.”

“Ne bileyim ben! Aşağıda denizi var iskelesi var. Kız bana bak denize düşüp, deniz kızı olursam sakın olta atmayın he, oltaya gelebilirim ama yakışıklı bir ademoğlu oltayı atabilir...”

Bir yerde  okumuştum insanlar korktuklarında ve hatalarında, ya saçmalar ya ağlardı. Bu dengesizde ikisi de vardı. Şu haliyle espri yapıyordu!