KATRAN

14. Bölüm

Ben geldim 🌝

Bu bir haftada neler yaptınız? Ben kitap okudum hep, dinlendim kendimi dinledim öyle.

Aramıza yeni katılan arkadaşlar hoşgeldiniz bu arada umarım kitabın son cümlesine kadar bizlere Katran ailesine eşlik edersiniz🐣

Keyifle okumanız dileğiyle 🧡

🧚🏻🌼

Yenilikler insanların hayatına ya iyi, ya kötü şeyler getirirdi. Kaçışlı tümsek bir yoldan çıkan biri için gittiği seçtiği yolları ‘ne olursa olsun artık’ düşüncesiyle değil temkinli adımlarla ilerlediği bir yolu tercih ederdi ya da etmek zorunda kalırdı.

Bugünümün ardında kalan acı dolu günlerin silmek yok etmek isteyen iki kişi vardı. Tek bedende iki kişi. Birisi öldü diye bilinen Perihan ve şu anki Rüya. 23 yıllık ömrümde hem ölmüş hem yeniden doğmuştum. Kaçırılmamdan önce öyle böyle yaşamaya devam ederken kaçırıldıktan sonra yerin yedi kat dibine girmek isteyecek acılar yaşamıştım. Önce tacize sonra ölümle burun buruna gelmiş ardındansa öldürülmüştüm. Kendimi öldürmeyi bile düşünmüştüm. Eğer o gün o evde başkaları gelmeseydi o adam tecavüz edecekti bana. Değil nefes almak onu da kendimi de öldürecektim.

Bana sunulan bu şans olmasaydı belki toparlanamazdım bile. Beni bulduklarından ve hastanede kendime geldiğimde devletin koruması altında olduğumuzu yaşadığımız şehri terk etmemizi söylemişlerdi. O gün annemle ikimiz düşünmeden birbirimize danışmadan evet demiş bu yolu seçmiştik. İki aylık bir tedavi görmüştüm iyileştikten sonra. Geceleri o karanlık küf kokan sanrılar görüyor kendime zarar veriyormuşum. Farkında değildim, bir el boğazıma yapışmış bir şekilde ağzımı kapıyor hareket etmemi kısıtlıyordu sadece. Tek istediğim kurtulmaktı o andan.

Düşünmem için çok sürem olmuştu. Kabuslar git gide azalıyor aklıma tek bir isim takılıyordu. O gelmedikçe birisi kalbimin üzerine basıyordu da kes ümidini diyordu sanki. Ama biliyordum gelecekti. Geldiğinde ne olacaktı bilmezken ben sadece gelmesini destek olmasını bekliyordum. Geldi de. Fakat gelişiyle baharı değil kışı getirmişti. Tek bir günde insan kalbime kilit vurur muydu ben vurmuş ve eski ben olmaktan çıkmıştım. O diyeceklerini demiş bense söyleyeceklerimi yutarak sineme çekilmiştim.

Şimdiyse yine onun ekseninde yine onun nefes aldığı yaşam bildiği yerdeydim. Annem ben hastanede kaldığım süreçte ev ve işlerle ilgilenmişti. İzmir’deki komşuluk bağlarımızı koparmış dükkânı da kapatarak buraya gelmişti. Şimdiyse ev yemekleri yapan yerde çalışıyordu. Bense bir sahaf dükkanında çalışmayı düşünüyordum. Deniz’in söylediğine göre yaşlı bir adammış dükkanın sahibi işlere yetişemediği için yardımcı arıyormuş.

Deniz Beril ve Uğur. Yakın arkadaşlarım olduğu için onlarda güvence altına alınmıştı. Uğur Bilecik’te Beril’de Ankara’ya taşınmış Deniz Ada ise Adnan dolayısıyla İstanbul’a taşınmıştı. Deniz Adnan’a benimle evlen demişti ya hani yaptı. İstediğini aldı. Ben hastanedeyken ikisi yakınlaşmış sevgili olmuşlardı. Evlenmeyi düşünüyordu ikisi fakat doğru zamanı bulamıyordu. Deniz ve ailesi İstanbul’a alışmaya çalışırken onların sözü de düğünü de rafa kaldırılmıştı.