Herkese merhaba:
2 hafta sonra ancak buraya girebildim kusura bakmayın 🙏🏻🧡
Çok zorlu 2 haftalık bir süreçten geçtim, geçtik hâlâ da yaşamaya devam ediyoruz.
Bilenler belki vardır bilmeyenler için söylüyorum Kahramanmaraş'ta yaşıyorum ve depreme yakalandım. Annemin babamın yanına gitmek için çırpınırken kardeşimi kurtardım size nasıl anlatılır bu bilmiyorum ama herşey parmağımın ucunda gibiydi o an. O elbise dolabının rayları gidip geldikçe kardeşime bağırdıkça tüm uzuvlarımı kesmişler gibiydi. Kardeşimin üstüne kapaklanışım dolabın aynasından son kez bakışlarımız aklımdan çıkmıyor, sallantı durduğu anda odadan koşup annemlerin yanına varmamız çok uzun ama kısa bir andı... İnsan o anlarda canıyla sınanırken evden terlikle çıkmamız, ölümle burun burunayken soğuktan etimizin acıması çok zordu çok.
Geçecek bitecek denildi ama bitmedi devam etti ikinci kere sallandı biz anneannemlere gittiğimizde babam evde kalmıştı ikinci depreme sokakta yakalanırken annem kardeşim ve ben, babam evde yakalandı ah ah...
Günler geçti derken ev sahibi bu sefer evden çıkmamızı istedi bir darbe daha yedik. Neyse depremin ilk dönemlerinde çok şükür bir sıkıntı yoktu evde ama Hatay'da olan depremle evde hasar meydana geldi ne yapacağız bilmiyorum ama bizler iyiyiz.
Akrabalarımızdan kayıplarımız var, rabbim ailelerine sabır versin, onları da kanatlarının altında merhametiyle kol kanat gersin.
Annem babam kardeşim sağ çok şükür fakat psikolojik olarak çökük bir durumdayım. Panik atak geçiriyorum sürekli. Nefes almak en küçük artçı depremde bile zorlaşıyor benim için. Velhasıl kelam bende durumlar bu.
Maraş'ı sizlere Meyrik kurgumla tanıtmak istiyordum ama siz memleketimi depremle tanıdınız gördünüz. 12 Şubat'ta bizim kurtuluşumuzdu ama 6 Şubat'ta kara bir Maraş'a mahkum olduk. Maraş gülü gibiyim çetin geçen kışın ortasında açmaya çalışan yaşamaya devam eden...
Çocukluktan gelen bir eksiklik vardı hep; Haber bülteninden sonra hava durumu verilirdi ya hani orada ben Maraş'ı beklerdim, bu gezi programları vardı Tv'de onların Maraş'a gelmesini beklerdim mesela o yüzdendir sizlere Meyrik kurgumla memlektimi tanıtmak istemem hiçbir yerde adı geçmeyen memleketimi burada sizlere tanıtmak istemem.
Kahramanmaraş, kurtuluşu ile kanını akıtırken geçmişte şimdiyse canilerin cinayetleri ile şehrim kan gölüne çevrildi. Dilerim Allah'tan o insanların sonu hiç istemediği şekilde biter.
Günler sonra buraya girmek biraz tuhaf hissettirdi bana. 2 haftada sanki bambaşka biri oldum da bana ait olan hayallerimin ev sahipliği yaptığı dünyamın üzerine koca koca betonlar çöktü.
Kitapla ilgili;
Katran için elimde yarım bölüm var devam edeceğim birkaç bölüm biriktirip buraya atacağım. Şu durumda buraya girmek benim için lüks bir şeydi bugüne kadar. Telefonum kırık olduğu için sağlıklı bir iletişim yaşayamıyorum. Ev arıyoruz hâlâ eksiklerimiz var onları biraz olsun düzene koyduğumda bölümleri atacağım. Bana sadece biraz zaman vermenizi istiyorum. 1 yıllık 6 aylık değil en azından şu Şubat ayı benden bizden gidene kadar mühlet istiyorum sizlerden.
Instagram'a haftada birde olsa girme şansım oluyor sorusu olan varsa yazabilirsiniz, buraya da elimden geldiğince girmeye çalışacağım.
Ölenlere rahmet, darda olanlara da rabbim ferahlık versin.
Hakkınızı helal edin, benimki helali hoş olsun 🙏🏻
Birde deprem afet ile ilgili uygulamalar var inşallah olmaz ama mutlaka bulunsun telefonunuzda 🧡
Instagram nesranurer1
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KATRAN
General FictionEn kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten b...