30. Bölüm

17.1K 1.1K 259
                                    











Merhaba 🧡

Nasılsınız iyi misiniz?

Katran ailesi gün geçtikçe büyüyor ve burukta olsa tebessüm etmemi sağlıyor bu durum ☺️

Kurgu 5 ya da 6 bölüme final verecek biliyorsunuz ki. Final verdikten 10 gün sonra kaldırıp düzenleme yaparım diye düşünüyorum belki yapmam da çok uç hatalarım var mı diye bakıp öyle karar vereceğim daha doğrusu.

Neyse yeni katılanlar varsa buraya bir 🧚🏻 bıraksın çünkü bildirimlerde çoğu kişi 6. Bölümde terki diyar ediyor bu bölümlere kadar gelenler varsa kendini belli etsin bakalım🧡

Keyifle okumanız dileğiyle 🧡

Bölüm şarkısı;  Birce Akalay manidar 🧚🏻

















🧚🏻🧡

















“Gözlerinizi kapattığınız anda zihniniz size oyun oynuyorsa o oyuna katılın. Bir yazar için en değerli mihenk taşı hayalî olan karakterleri ve çevresinde gördüğü olayları o karakterlerle canlandırmasıdır.” Büyük bir özveriyle sınıftaki öğrencilere hakim olmaya çalışıyordu Kadir hoca. Pek tabii dinleyen olduğu gibi lise talebesinden hallice olanlarda vardı. Onların aksine Kadir hoca; hâkim olduğu alana tutunuyordu. Sonuçta zorla oturtulmamıştık hiçbirimiz...

“Peki; karakteri yaratırken kendimizden koysak bir kuble, okura nasıl geçer hocam?” diye sordu en önlerde olan Ece. Ders dinlemek değilde yaptığı takındığı tavır çok farklıydı.

Kadir hoca, elindeki hayalî olarak isim verdiği çubukları kenara bırakıp Ece’ye döndü. “Kendinizden katabilirsiniz fakat bu sizin hayallerinizi geliştirmek yerine olmak çıkmak istediğiniz yerden daha da uzaklaştırır. Yazarlık bir nevi kendi karakter gelişiminiz içinde önemli bir etkendir.” Sakinlikle cevapladığında bıraktığı çubukları tekrardan eline alırken arka sıralardan bir soru geldi.

“Hocam peki güçlü karakter sizce nasıl olmalı, nasıl farkına vardırmamız lazım?”

Kadir hoca elinde tuttuğu dalları yukarı kaldırırken, “Güç algısı sizin için nedir?”

Ezdirmemek, hakkını aramak...” toplu şekilde buna benzer mırıldanmalar çıkarken Kadir hoca yarım bir gülüş attı.

“Eziklik ve hakkını aramamak güçsüz mü yapıyor kişiyi?”

Yine aynı şekilde hep bir ağızdan “Evet” denildiğinde ben “Hayır” demiştim.

Kadir hoca yanıma geldiğinde sınıftakilerin bakışı değişmişti bana karşı.

“Evet diyenler neden evet dediğini düşünsün,” herkese bakıp usulca bana döndüğünde “Nedenini öğrenebilir miyim?“ diye sordu.

Nezaketen güldüğümde, göz kontağımı kesmedim. “Eziklik anlayışı, arkadaşlar için ne demek bilmiyorum fakat, benim için her şeyin bir nedeni vardır. Eminim ki sınıftakilerin aklında canlanan cinsiyet, kadın karakteridir.” Diye kısaca sınıfa baktığımda hepsi önüne dönmüş düşüncemin aksi olmadığını kanıtlamıştı.

KATRAN  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin