KATRAN

38. Bölüm

Merhaba arkadaşlar.

Dolu dolu merhaba demek isterdim ama 2 saat önce öğrendiğime göre şehidimiz varmış.

Şehit J.Uzm.Çvş SERKAN ÖLMEZ (METI)

Şehit J.Uzm. Cvs. BAYRAM DOGAN (TOKAT/Turhal - Çayıralı Köyü)

Şehit J.Uzm. Çvş, ÖZCAN İLHAN (METI)

Şehit J.Uzm.Cvs GAFFAR MAYİK

Şehit Güvenlik Korucusu CEVHER ÖZGÜN

Rabbim yattıkları yeri incitmesin🙏🏻

Bölümle ilgili de 39 final bölümü olacak cuma günü gelecek🥺 bitiyoruz artık...

Çift bölümleri içinse şöyle diyeyim 2 hafta içinde atarım gibi. En sonaysa Perihan Yekta gelir özel bölüm olarak 🧡

Finalden sonra neyi nasıl yapacağımı 39. Bölümde ayrıntılı olarak yazacağım bilginize🧡

Bölüm şarkısı; birgitay aktaş oy gelin gelin/ Zeki Müren gözlerin doğuyor gecelerime/ Müzeyyen Senar gamzedeyim deva bulmam.

Keyifle okumanız dileğiyle 🧡

🧚🏻🧡

Güzel günlerin gelişi zor olur ama keyifli olur derlerdi. Doğruymuş. Yaşadığım şu anın geç olması tüm acılarımın kefareti olmuştu.

Ben hamileydim. Yekta’nın dünyasında prenses olan o kız masallarını mutlulukları ile taçlandıracaktı.

Erken miydi? Değildi, çok geç kalınmış iki çocuğun denk düşüşü geç olmuşken miniğimizin bize gelişi geç değildi.

Hele de hâlâ anlamamış gözlerle bakan şu adamın saflığı binlerce şükür etmemi sağlıyor ağlamam için sebep çıkartıyordu.

Üniformasının üstünden koluna tutunurken parmak uçlarımda yükselip “Baba oluyorsunuz yüzbaşım, timinize bir Peri kızı belki babası gibi tosun oğlunuz gelecek.” Titrek çıkan ses dünyanın en duyulması gereken sesiymiş. Benim sesim hem titrek hem içine kaçmış gibiyken zar zor duyuyordum. Ah Yekta... Biraz daha böyle bakarsa şuracıkta bayılacaktım galiba.

Gözünü kırpmadan bakmaya devam edince bir adım geriye çıktığımda kapının önünde duran Efkan abiyle Efruz’a döndüm. Efruz buruk bir gülümseme ile bakarken Efkan abide salak bir sırıtma vardı.

“Abi yemek mi yemedi, niye donuk bu adam?” mal mal bakıyor yüzüme ne yapayım şimdi ben?

Efkan abi boş olan evi kahkahası ile doldururken Efruz kocasına bakmış kafasını kapıya elini de karnına koymuştu. Dudağında yarım bir gülümsemeyle bakarken Efkan abi yanımıza gelip Yekta’nın kulağının dibine eğilerek “Yüzbaşım hazırlan kızını oğluma alacağım lan.” Dediği anda adamın açma kapama tuşunda arıza var gibi bu sözle devreye girmiş yutkuna yutkuna ellerini yüzüme kapatıp “Seni sonra belleyeceğim teğmen ama önce beni masalımla yalnız bırak.” Ay kendine geldi adam. Masalım demişti bize. Masalıydık biz onun değil mi...