Bir Küçük Gün Işığı

9. Bölüm

Caner her şeyi olduğu gibi sarışına anlatmıştı. Tabi ailesi olduğu kısımları biraz atlamıştı. Sarışın onu dikkatle dinlemiş, sonra da onu güldürmek için bir şeyler anlatmaya başlamıştı. Caner dün ağlamsından sonra sanki daha çok güler olmuştu. Sürekli sırıtıp duruyordu. Bu halinden memnun olan sarışın keyifle onu dinliyordu.

"Hadi yemeğe" Alperen'in sesiyle herkes bir bir masaya geçmişti.

"Hadi ufaklık" sarışın onun kolundan tutup ayağa kaldırdı. Caner koluna tutan eli bakıp iç çekti. Sonra yüzünü sarışının yüzüne çevirdi. Hayranlıkla bakmaya başladı. O sarışına dalmışken, semih onu sandalyeye oturttu. Hemen onun yanına oturdu.

"Dağdan inmede geldiyse başlayalım" kinayeli sesine rağmen öfkeyle baktı Canere.

"Kes sesi Alperen . Adam gibi dur" sesi sakindi ama bakışları korkunçtu. Alperende aynı bakışla baktı semihe. İllet olmuştu.

Caner ise sandalyeden kalkmak için yetendi ama tabi sarışın kolunu tutup engelledi.

Cihat ise takmadan çorbasına içmeye başladı. Caner direk cihat bakmıştı ama ona bakmayan Cihat ile derin bir nefes aldı. Belki Alperen'i uyarır sanmıştı ama o sikine bile takmamıştı.

"Ne o semih karın mı yaptın kürdü" dalga geçerek söylese bile yüzünde tiksinti çok belliydi. Buna tüm koğuş gülmüştü. Ama sarışın için bu geçerli değildi.

"Ne o mavi kıskandın mı.?" gülümseyip göz kırptı. O da alaya almıştı. Caner ise utanmıştı.

"Ne diyorsun lan sen" ayağa kalktı öfkeyle.

"Yaptığın imayı sikerim" hem bağırıp hem de Semih'in yanına adımladı.

"Sen yapınca sorun yoktu ama" dudaklarını büzüp üzülmüş gibi yaptı. Birazdan olacak kavganın farkındaydı.

Cihat son kaşığınıda aldı çorbadan. Ağzını silip iyice yaslandı sandalyeye. Kafasını kaldırıp direk Caner'e baktı. Canerde izlenilmenin verdiği hisle Cihat'a baktı.

Cihat boş bakışlarla baktı esmere. Evet onu kurtaracaktı. Bunu sırf yaptığı davranıştan dolayı yapacaktı. Yoksa halen ona irilti oluyordu. Alperen'e çevirdi bakışlarını.

"Otur yerine Alperen " sesi düzdü. Hiçbir tını barındırmayan sesi ile ayağa kalktı.

"Reis" Alperen kızgınlıkla baktı cihata. Cihat ise ona öyle bir bakış atmıştı ki Alperen yenilmişlikle elini sarışının yakasından çekti. Sarışın gülüp yakasını düzeltti.

"Ama olmadı bu" Alperen sabır çekip yatağına gitti. Canerde ayağa kalktı ama cihatın seslenmesi ile durdu.

"Tuvalete gel" Caner korkuyla baktı ama el mecbur onun arkasından gitti.

Cihat tuvalete geldiğinde bir sigara yaktı ve sırtını duvara verdi. Zaten hemen arkasında olan Canerde adımlarını durdurdu.

"Bana bak kürt. Anlattığın olaydan dolayı sana biraz taviz vermiş olabilirim ama haddini bil. Şımarma." azda olsa sinir vardı yüzünde.

Caner ilk yutkundu. Sonra kafasını kaldırıp Cihat'a baktı. Demek ki yanılmıştı.

"Haddimi biliyorum ben. Kimsenin bana acımasına gerek yok. Hele ki senin hiç yok." üzülmüştü ama bunu belli etmek istememişti. O yüzden buradan çıkmak için geriye döndü. Tam kapıyı açacakken kolundan tutulup duvara çarpılmasıyla afalldı. Sırtı çok acımıştı ve dudaklarının arasından hafif bir inilti çıkmıştı. Yumduğu gözlerini açtı ve ona öfkeyle bakan Cihat'a korkulu gözler ile baktı. Yutkundu.

"Seni gebertirim lan. Sen kimsin de seni acıyayım piç." gözlerinden çıkan öfkeyle baktı.

"Bir daha hayatımda yerin varmış gibi ima sıkarsan iflahını sikerim." onu tekrar duvara çarpıp fırlattı. Zaten bitkin olan Caner yere yığıldı. Ağlamamak için sıkmıştı dişlerini. Cihat'ın kapıdan çıkmasıyla tuttuğu göz yaşlarını akıttı. Onun acımasız bir adam olduğunu nasılda unutmuştu. Saatlerce ağladı orada. Ve sonra yorgun düşen bedeni ile gözlerini kapattı. Son hatırladığı şey ise havaya kalkan bedeniydi.

"B-ben bir..." ve karanlığa teslim oldu bedeni..

Merhaba canlar ❤️

Cihat sadece ona benzer olay yaşadığı için insanca davrandı. Yani bariz acıdı ama yinede ona öfkesi taze yani. Diğer bölümde gülümsemesi ise sadece acıdığı içindi. Ardında tek bu var !!!!!