Pain

Chapter 6: The funeral

Οι άνθρωποι
νομίζουν πως αγαπούν,
αλλά στην πραγματικότητα
είναι εξαρτημένοι
από την ανάγκη τους
να κατέχουν τους άλλους.
—

Είχε ξυπνήσει πολύ νωρίς, πριν καν χαράξει, δεν είχε ύπνο, βασανίζονταν μπλεγμένη στα αφράτα παπλώματα, στριφογυρνούσε στο μεγάλο κρεβάτι της όλη νύχτα. Ο Νίκ την επισκέπτονταν στα όνειρα της, -η μάλλον στους εφιάλτες της-.

Σκότωσε τον χρόνο της με την τακτοποιήση κάποιον βιβλίων και συγγραμμάτων. Τους έχει αλλάξει ήδη τρεις φορές θέση και συνεχίζει δυναμικά. Έπιασε ένα βιβλίο στα χέρια της, ήταν μικρό σχετικά, δεν θα είχε πάνω από διακόσιες σελίδες. «Ποιήματα του Καβαφη.», διάβασε το τίτλο και ένα φτωχό χαμόγελο στόλισε τα χείλη της, ξεφύλλισε πρόχειρα τις σελίδες και πέρασε τα δάχτυλα της από το λεπτό χαρτί.

Αν χαίρεται για κάτι είναι που η μητέρα της πρόλαβε να την διδάξει ποίηση και μυθολογία, κρυφά από τον πατέρα της μεν μα δεν είχαν και άλλη επιλογή. Ήταν αυστηρός σε ότι αφορούσε τα κορίτσια, η μικρή Ρεγγίνα είχε μια κλίση στις πολεμικές τέχνες έτσι χωρίς διαπραγμάτευση την σκληραγώγησε. Η Μπριάννα από την άλλη έκλεινε προς τους υπολογιστές και δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο αυτό.

Δεν κατάλαβε την πόρτα που άνοιξε και συνέχισε να χαζεύει τα γράμματα της μητέρας της με μολύβι δίπλα από τους στοίχους. Χαμογελούσε αχνά καθώς περνούσε τα ακροδάχτυλα της πάνω από τον καλλιγραφικό χαρακτήρα λες και μπορούσε να αγγίξει έτσι το χέρι της Ρακέλ.

Μόνο όταν έκλεισε η πόρτα με βρόντο τινάχτηκε από την θέση της και γύρισε να κοιτάξει ποιος την διέκοψε. Τα μάτια της εγκλωβίστηκαν αμέσως στα δικά του σκούρα μπλε και κρατήθηκε να μην τα στροβιλίσει καθώς την πλησίασε. "Τι κρατάς;", ρώτησε και τράβηξε το βιβλίο απροειδοποίητα από τα χέρια της σαν νταής έφηβος, εκείνη δεν προσπάθησε καν να το πάρει πίσω, δεν θέλει να τον εξοργίσει και αφήσει την αδελφή της αβοήθητη στα κρύα του λουτρού.

Γέλασε άχνα απλά, "Είναι ελληνικά.", άφησε ειρωνικά και τον είδε σκεπτικό να κάθεται στο κρεβάτι της. Αμερικανός είναι με ρίζες από την Ιταλία δεν γίνεται να γνωρίζει Ελληνικά, σκέφτηκε και τον περιφρόνησε από μέσα της. "Ιθάκη.", τον άκουσε να προφέρει σε άπιαστη σχεδόν προφορά και σάστισε, στάθηκε μπροστά του και τον κοίταξε ερωτηματικά, "Μιλάς Ελληνικά;", τον ρώτησε ελάχιστα εκνευρισμένη και τράβηξε μακριά το βιβλίο από τα χέρια του.