Chapter 20: Let me ruin you

1.8K 91 48
                                    

Εσυ μονάχα πληγώνεις
τον εαυτό σου
με τις επιλογές σου.

Ποιος είναι ικανός να σε πληγώσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο σε αυτόν τον κόσμο;

Υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου ραγίσει την καρδιά σε χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια και να πατήσει πάνω σε καθένα από αυτά. Μπορεί να βάλει φωτιά στο μυαλό σου και να στέκει με χαμόγελο βλέποντας σε να φλέγεσαι θανάσιμα.

Θα φέρει το τέλος σου,
θα σε ρίξει στα γόνατα σου χωρίς δισταγμούς.

Και αυτός ο κάποιος,
δεν είναι άλλος,
από τον ίδιο σου
τον εαυτό...

~<>~

Δεν είδε κανέναν από την -γνωστή πλέον- παρέα όλη την χτεσινή ημέρα καθώς το πρόγραμμα τους είχε βαρύνει. Μα συγκεκριμένα δεν είδε εκείνον, και οι αλληλεπιδράσεις με τους Ιταλούς συνεχίζονταν σε καθημερινή βάση προκαλώντας ακόμη περισσότερο τα νεύρα της.

Μια εβδομάδα τώρα βλέπει άντρες του Ντε Λούκα να κυκλοφορούν με αέρα οικειότητας μέσα στην έπαυλη για διάφορες δουλειές και η επιθυμία της να βάψει με ιταλικό αίμα το σπίτι κάθε φορά μεγάλωνε όλο και περισσότερο.

Κατέβηκε τα σκαλιά για τον κάτω όροφο βαριεστημένα, ξύπνησε με πονοκέφαλο που απέδωσε στο χτεσινοβραδινό ξενύχτι διαβάζοντας τα βιβλία της μητέρας της. Χρειάζονταν να την νιώσει ξανά κοντά της, χρειάζονταν να νιώσει την επιβεβαίωση πως όλα θα πάνε καλά στο τέλος ακόμη και αν η ίδια αισθάνεται δριμεία το αντίθετο.

Μέσα στο λεπτό χαρτί των βιβλίων και στον γνωστό γραφικό χαρακτήρα της Ρακέλ βρήκε πνοή καθησύχασης και ήξερε πως η μητέρα της είναι δίπλα της.

Βρήκε τον αγουροξυπνημένο Τζέις με το γιαούρτι χαμηλών λιπαρών του στο χέρι. Του σήκωσε το φρύδι περιφρονητικά πριν ανοίξει το ψυγείο και βγάλει τον κορμό σοκολάτας που η Μπριάννα έφτιαξε το προηγούμενο κιόλας βράδυ.

Τα μάτια της ήταν μεθυσμένα στην ειρωνία καθώς προμηθεύτηκε ένα κουτάλι και κάθισε στην θέση απέναντι από τον ξανθό δολοφόνο , "Τι κανείς Σκοττ;", τον ρώτησε προκλητικά παίρνοντας μια μεγάλη κουτάλια του γλυκού.

Τα ξανθά μαλλιά του έπεφταν ελάχιστα μπροστά στα μάτια του σκεπάζοντας τα ελαφρώς, μα το αποδοκιμαστικό του βλέμμα φαίνονταν πεντακάθαρα πίσω από τις κοντές ξανθιές τούφες του , "Προσέχω την διατροφή μου Βασιλειάδη, σε αντίθεση με κάποιους άλλους.", απάντησε ξερά με ύφος επικριτικό και συνέχισε να τρώει το πρωινό του.

PainDove le storie prendono vita. Scoprilo ora