Pain

Chapter 7: Punishment

Πάντα στο νου σου
νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο
προορισμός σου.
—Καβάφης

Δυο μέρες πριν αλλάξει ο χρόνος και δεν νιώθει εκείνη την μαγεία των γιορτών που όλοι πλασάρουν σαν κάτι που αγαλλιάζει την ψυχή και το πνεύμα. Αντίθετα δεν νιώθει καμία ιδιαίτερη αλλαγή στην ατμόσφαιρα του σπιτιού, η έπαυλη δεν είναι καν στολισμένη -παρά τους εκνευριστικά πολλούς ενδοιασμούς της Μπριάννα-, και δεν υπάρχει τίποτα να θυμίζει γιορτές.

Όταν εμένε στο σπίτι της τέτοιες εποχές συνήθως όλοι έτρωγαν μαζί, όλα τα μέλη σε ένα τραπέζι, έπιναν και μιλούσαν. Ήταν από τις λίγες φορές που το σπίτι θύμιζε πράγματι «σπίτι». Τώρα που ζει, -εκείνη έπειτα από αγοραπωλησία και η αδελφή της από ανάγκη- με τον Σλέιερ δεν μπορεί να φανταστεί  πως περνούν εκείνοι τις γιορτές τους.

Ήταν αργά το μεσημέρι όταν κατέβηκε στο σαλόνι, βαρέθηκε να είναι στο δωμάτιο της. Ο Ένζο είχε μια δουλειά εκτός έπαυλης και δεν θα γυρνούσε πριν νυχτώσει. Κάθισε στο καναπέ με φορά όταν άκουσε μια πόρτα να βρόντα τραντάζοντας όλο τον επάνω όροφο. Δεν χρειάστηκε καν να σηκωθεί για να καταλάβει ποιος ευθύνεται για τις μονίμως χαλασμένες κλειδώσεις στο σπίτι.

"ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ!", το γάβγισμα του αντηχεί σε όλη την έπαυλη και κάποιοι άντρες που μόλις μπήκαν στο σπίτι κοίταξαν την κοπέλα αγριεμένα. Εκείνη ξεφύσησε, "Τι σας κάνει να πιστεύεται ότι εγώ ευθύνομαι που το αφεντικό σας είναι pazzo!", γρυλίζει την τελευταία λέξη στα ιταλικά και τους βλέπει να φεύγουν εκνευρισμένοι. (τρελός)

Άλλη μια πόρτα βροντοχτυπαει και αυτό είναι το σήμα της να τον εμποδίσει πριν γκρεμίσει το σπίτι. Από την άλλη όμως δεν ξέρει αν πρέπει να τον πλησιάσει αυτή την στιγμή που κατεδαφίζει το κτήριο. Ρολάρει τα μάτια της και βαριεστημένα σηκώνεται από τον καναπέ, ανεβαίνει τα σκαλιά δυο-δυο και σταματάει έξω από την κλειστή πόρτα του γραφείου του.

Χτυπάει δυο φορές, από συνήθεια όπως απαιτούσε πάντοτε ο πατέρας της μα δεν παίρνει απάντηση και η υπομονή της εξαντλείτε. Έτσι και την πληρώσω για αυτό θα γκρεμίσω εγώ το σπίτι του. Βρίζει από μέσα της και ανοίγει την πόρτα περιμένοντας για τα πυρά. Προς έκπληξη της όμως ο άντρας δεν σηκώνει καν το βλέμμα του προς το μέρος της.

Δεν έχει τσαντίλα τώρα για την άδεια pazzo; Γελάει ειρωνικά από μέσα της καθώς πλησιάζει το γραφείο του. Τον παρατηρεί που κάθεται στην καρέκλα ενώ έχει το κεφάλι του κολλημένο στην οθόνη ενός λαπτοπ, το φτωχό φως φωτίζει τα άρτια επιμελημένα μούσια του, ο Τζέις από δίπλα πληκτρολογει μανιακά σχεδόν σε ένα άλλο αγχωμένος σε τέτοιο βαθμό που της προκαλεί εκνευρισμό. Τα φρύδια και των δυο έχουν σμίξει και ρυτίδες από τα νεύρα έχουν δημιουργηθεί στα κούτελο των ανδρών.