Ότι μοιάζει
με παράδεισο,
έχει συνήθως
γεύση καταστροφής.
—
Για κάθε τέλος που έμοιασε με αρχή....
Και για κάθε αρχή που δεν είχε αίσιο τέλος....
Έπιασε το μήλο στα χέρια της μα δεν είχε όρεξη να το κόψει. Με δυσκολία κατάφερε να σηκωθεί από το κρεβάτι της, και την ευθύνη φέρει αποκλειστικά και μόνο ο Αχιλλέας. Η έντονη βραδιά που πέρασε μαζί του σε συνδυασμό με τις ελάχιστες ώρες ύπνου την έκαναν να μοιάζει με εξαντλημένη επιζών πολέμου.
Όμως μήτε οι μαύροι της κύκλοι δεν κατάφερναν ούτε στο ελάχιστο να την κάνουν λιγότερο ελκυστική από ότι ήδη είναι. Έφερε στα χείλη της το κόκκινο φρούτο και δάγκωσε μια μεγάλη λαχταριστή μπουκιά την στιγμή που ο Ίθαν άνοιξε την πόρτα και πέρασε μέσα μηχανικά.
Του έγνεψε στιγμιαία ένα άηχο «καλημέρα» μα ο καστανόξανθος δεν ανταποκρίθηκε, αντίθετα μάλιστα της γύρισε την πλάτη του επιδεικτικά και γέμισε μια κούπα με καφέ αδιαφορώντας παντελώς για την παρουσία της στον χώρο.
Με πλήρες αδιαφορία και περίσσεια ξινίλα πήρε το ρόφημα του και πλησίασε την πόρτα για να φύγει βιαστικά από τον χώρο λες και η παρουσία της τον ξένιζε, και πράγματι αυτό συνέβαινε. Η παρουσία της Ρεγγίνα Βασιλειάδη στον χώρο ήταν ο λόγος που ο Ίθαν Ρόσσι βιαζόταν να αποχωρήσει.
Η αλλόκοτη στάση του ωστόσο, ήταν κάτι που η ίδια δεν θα άφηνε ασχολίαστο, "Τι ζόρι τραβάς Ίθαν;", ρώτησε με περισσότερη αγριάδα από όσο σκόπευε να αφήσει τις λέξεις μα παραδόξως απέδωσε και επιτέλους ο άντρας στράφηκε προς μεριάς της.
Τα κάστανα του μάτια απειλούσαν να γδάρουν την ψυχή της, "Κανένα απολύτως bella. Απλώς κρατάω τις αποστάσεις μου από εσένα και οτιδήποτε αντιπροσωπεύεις.", η ηρεμία που πρόφερε τις λέξεις έρχονταν σε πλήρες αντίθεση με τα έντονα συναισθήματα που έκρυβαν από πίσω τους.
Και αυτό ακριβώς έκανε το αίμα στις φλέβες της να ανεβάσει την θερμοκρασία του, "Και τι θεωρείς ότι αντιπροσωπεύω;", η ειρωνεία ήταν εύκολα διακρινόμενη στο ύφος της, δάγκωσε το μήλο της ακόμη μια φορά και τον κοίταξε άγρια.
"Την πλήρες απάθεια κυρίως.", ανασήκωσε τους ώμους του αδιάφορα μα τα μάτια του έδιναν έμφαση στην κάθε λέξη που ξεστόμιζε ξεχωριστά. Η απάντηση του, έκανε το φρούτο να αφεθεί από τα χέρια της και με γδούπο να πέσει στο τραπέζι.
"Τι στο διάολο σε έχει πιάσει Ρόσσι και νομίζεις πως μπορείς να μιλάς με τόσο θράσος σε μένα;!", ήταν η πρώτη φορά που η κοπέλα είχε υψώσει τον τόνο της φωνής της στον σωματοφύλακα της και πράγματι δεν άφησε μόνο εκείνον έκπληκτο μα και την ίδια.
YOU ARE READING
Pain
Romance«Έχει αρχή μα όχι τέλος και τελειώνει ότι αρχίζει.» ΘΑΛΑΣΣΑ: "Και δηλαδή τι τύπος άντρα είσαι;" Το σαρδόνιο χαμόγελο που στόλισε τα χείλη του ήταν ότι χρειάστηκε για να κάνει την καρδιά της να χτυπήσει σαν τρελή. "Εκείνος που θα γαμαει το μυαλό σου...
