KAÇAK✔FİNAL

33. BÖLÜM "Yangın"

Veee beklenen o çok özel bölüm. Daha doğrusu, neyse anladınız siz! (;-) (:-D

Bazen yorumlara cevap veremiyorum yada geç veriyorum bu yorumlarınızı okumadığım yada takmadığım anlamına gelmesin. Tüm yorumlarınızı büyük bir keyifle okuyorum. O yüzden sizden gelen her satır benim için iki kat mutluluk oluyor. Cevap verememe nedenim ise Wattpadin yaptığım yorumları silmesi malesef. Çoğunuzun başına geliyordur bu durum. Ve son olarak Wattpad yeniden güncellendi ve bildirimler yine sıkıntılı. Sık sık telefonunuzda yada bilgisayarınızda kontrol etmenizi tavsiye ederim çünkü bildirimler gözükmüyor yani ana ekranda gözüküyor ama eskisi şu kadar sayıda bildirim var diye bir şey artık yok. En azından bende öyle.

Bu bölüm ithafı @zalimkumru 'ma AŞK KARASI'na, Asabi Kocam, Mehir ve diğer hikayelerine bakmadan geçmeyin. ve kendisinin harika da şiirleri var.

medyada bir görselimiz var. Sözü fazla uzatmıyorum.

İYİ OKUMALAR (:-)

-------------------------------

33. Bölüm "Yangın"

Akşam karanlığıyla çökmüştü. Sokağın, yazın habercisi de olan cıvıldayan insanların seslerine inat evlerinin sessizliği de bir o kadar sağır ediciydi. Narin ve Devran düğün biter bitmez herkesle vedalaşmış ve evlerine geçmişlerdi. Yaklaşık on beş dakikadır karşılıklı oturdukları koltuklarda birbirlerinden başka her yöne bakıyorlardı. Biraz soluklanmak için oturdukları koltukta on beş dakikadır çıt çıkarmadan oturmayı başarmak ise bir mucize niteliğindeydi onlar için. Normal şartlarda bir aradayken hep konuşacak bir konuları varken şimdi böylesine suskun kalmak ikisini de fazlasıyla geriyordu. Bugün düğünleri olmuş ve evlenmişlerdi. Bu gece de nikahlı olarak geçirecekleri ilk geceydi. İkisi de yetişkin ve aklı başında insanlar olmasına rağmen, birbirlerini deli gibi sevmelerine ve tutkuyla bağlanmalarına rağmen aralarında oluşan bu gerilim de neyin nesiydi?

Daha fazla dayanamayan Devran ayağa kalkıp boynunu sıkan kravattan kurtulmak isteyerek önce kravatını gevşetti ve sonrasında çözmeden kafasından çıkarıp sehpanın üzerine gelişi güzel bıraktı. Ceketini zaten çıkarmış koltuğun başında duruyordu. Sıcak havadan dolayı nikah anı dışında gömleğiyle durmayı tercih etmişti. Narin ayağa kalkan adamı dikkatli gözlerle izlerken bakışları bir anlığına çakıştığında, Narin hızla gözlerini kaçırmış ve istemsizce alt dudağını ısırmıştı. Bu yaptığı hareketin adamı ne kadar tahrik ettiğini bilmeden üstelik.

"Dudağını ısırma!"

"Efendim?" Narin adamın sözleri karşısında bir anlık şaşkınlıkla baktığında Devran'ın yüzüne yayılan gülümsemeyle, eve gelirken yolda geçen zamanda dahil bir saattir gerilen bedeni anında gevşedi. Genç kadın da tıpkı adam gibi gamzelerini ortaya çıkaran gülümsemesini sundu sevdiğine.

Adam bunu nasıl yapıyordu bilmiyordu ama onu heyacan ve stresin verdiği adrenalinle gerebiliyorken az önce olduğu gibi, hem de bir anda içine saldığı güven ve aşkla kalbini sıcacık da edebiliyordu.

Devran elini uzattı sevdiği karısına. Narin bir kaç saniye ona uzatılan ele baktı ve hiç tereddütsüz bir ömür boyu bırakmamak üzere tuttu. Salondan çıkıp sessizce holden geçerek merdivenleri ağır adımlarla, el ele çıktılar. Yatak odalarının kapısına geldiğinde ise Devran kapının tokmağını çevirip kapıyı ardına kadar açtı. Narin onu bekleyen süprizden habersiz içeri bir anlığına göz gezdirdiğinde ağzı açık kaldı şaşkınlıktan.

Yatağın baş ucu lambaları odaya loş bir ışık verirken bir kaç tane küçük renkli mum ortama romantik bir hava sunuyordu. Aynanın önünde, yatağın çeşitli yerlerinde, pencere önündeki küçük sehpa üzerinde rengarenk laleler vardı. Yatak ise tavandan tutturularak yere kadar inen bir tülle masal diyarlarındaki prenseslerin yatağını anımsatacak kadar güzeldi. Uçuk mavi tonlarındaki odaya tezat toz pembe tül, Narin'in kendini genç kızlığındaki hayallere götürdü. Yüzündeki gülümseme iyice yayılırken hızla arkasını döndü. Daha az önce kapının eşiğinde değil miydi ne ara odaya girmişti ki anlayamadı bile. Kapı pervazına dayanmış elleri ceplerinde merakla ve hayranlıkla onu izleyen kocasına sevgiyle baktı.