SOFT BİR KİTAP ARKADAŞLAR YOK HARD SEKSMİŞ YOK ÇOK KISKANÇLIK MOMENTMİŞ YOK İNTİKAMMIŞ YOK ŞUYMUŞ FLN FİLAN YOK KAOSSUZ DÜZ SOFT BİR KİTAP
Elindeki benzin dolu bidonu yere bırakırken derin bir nefes alıp heyecandan titreyen ellerini bastırmaya çalıştı.
Etkileri biliyordu, hissettiklerinin farkındaydı.
Ne kadar gerildiğini, içindeki kötü bir şeyler olacağı hissini tanıyordu ve evet. Kötü şeyler olacaktı.
Kötü şeyler yapacaktı, yıllarca yapmamak için kendini tutmuştu fakat artık tutmak istemiyordu.
Alevlerin dans ederek gök yüzüne ulaşmasını istiyordu.
Elindeki bidonla tüm ışıkları kapalı olan eve yaklaşırken yüzüne bir maske geçirmişti.
Etrafta hiç kimse olmaması dikkatli olması gerektiği gerçeğini değiştirmiyordu, birisi çıkıp balkonda sigara içmek istese ya da öylesine tuvalete kalkıp onu görse başı feci belaya girerdi.
Hwang Hyunjin gideli yaklaşık on dört saat olmuştu, şu anda en kötü ihtimalle uçaktaydı.
Ve bu ev boş demekti, kimse yoktu.
Birinin malına zarar verme fikri ona kötü hissettiriyor olsa da zarar verirken alacağı hazzın düşüncesi bunu bastırıyordu.
Bidonun kapağını açıp içindekini eve boşaltmaya başlarken kalbi deli gibi atıyor, eldivenli elleri titriyordu.
Gergindi ve bu gerilimi sevmeye başlıyordu.
Yeterince döktüğünden emin olunca geri çekilip bidonun kapağını kapattı ve cebinden kibrit kutusunu çıkartıp son kez iki katlı, sempatik eve baktı.
Üzgünüm, Hwang Hyunjin ya da her neyse.
Kibriti çakıp önündeki eve fırlattıktan sonra bidonu kaptığı gibi koşarak uzaklaştı, ev birkaç saniye içinde alev alırken çoktan saklanmıştı.
Bidonu yere bırakıp parmak izi çıkmasın diye taktığı eldivenli ellerini duvara bastırdı ve tüm bedenini ele geçiren büyük zevk hissiyle evin yanışını izlemeye başladı.
İşte buydu, yıllarca beklemesine değmişti.
Bu görüntüyü saatlerce izleyebilirdi.
Gözlerinin önünde titreyen ateş ilk kez ona böylesine bir zevk veriyordu, ilk kez böyle hissettiriyordu.
Tüm bedeni ilk kez böylesine uyarılmıştı.
Parlak gözleriyle alevleri izlerken burnuna dumanın kokusu doluyor, kendisini zehirleyebileceğini bildiği koku gördüğü görüntü yüzünden ona zevk veriyordu.
Elini uzatıp dokunmak, avucunda kaymasını hissetmek istiyordu fakat ateşin böyle bir şey olmadığını biliyordu, havada dans ettiği gibi elinde de istediği gıdıklanma hissiyle dolaşıp hoş bır sıcaklık bırakmayacaktı.
Yakacaktı, ona zevk veren de yakmasıydı.
Uzunca bir süre ateşi izledikten sonra artık itfaiyeyi araması gerektiğini düşünerek telefonunu çıkarmıştı ki duyduğu öksürük sesi yüzünden duraksayıp kaşlarını çatarak ateşin ardında simsiyah görünen eve baktı.
Hayal ürünü olduğunu düşünse de öksürük sesi tekrar duyuldu, bu sefer daha güçlüydü.
Ve hesaba katmadığı bir şey oldu.
İçeride biri vardı, üst kattaki odalardan birinde zoraki ayağa kalkmıştı ve ateşin ardında sadece karanlık silueti görünüyordu.
Derin bir nefes alıp elindeki bidonla beraber koşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pyromania\Chanmin
FanfictionChan pyromania hastasıydı, ve en büyük hayali büyük bir yangın çıkarmaktı. Bu isteğinin hayatında nasıl bir etki bırakacağını bilmeden, ateşin vereceği zevki düşünerek o evi yakmıştı. (Birini sevmek o kişi için delirmek değil, iyileşmektir.)