Pyromania\Chanmin

Sonunda Buradasın

Saat gece dördü çok az geçmişken Seungmin her zamanki gibi gözlerini açmış, bir süre etrafına bakınmıştı.

Kendisine sıkıca kollarını dolamış sevgilisine sığınıp dudaklarına kısa bir öpücük bıraktı ve onun boynuna gömülerek gözlerini kapattı.

Chan burada Seungmin, o korur seni. Yangın çıkarsa yine seni tutmak için aşağıda bekliyor olacak, o sana zarar gelmesine izin vermez.

Derin bir nefes alıp her gece olduğu gibi kendisini rahatlatmaya çalıştığı sırada duyduğu telefon sesiyle gözlerini geri açtı.

Kendisi duvar kenarında uyuyordu, bu yüzden elini Chan'ın üstünden geçirip yanda duran telefonuna ulaştı, Hyunjin'in aradığını anlamak için ekrana bakmıyordu bile.

Chan'ı uyandırmak istemediği için kalkmaya yeltense de çoktan uyandığını görünce aramayı yanıtlayıp telefonu kulağına götürdü.

"Efendim Hyunie?" Hyunjin'in heyecanlı sesi kulaklarını doldurdu.

"Seungmin, Seungmin SEUNGMIN ÇOK GÜZEL BİR ŞEY OLDU!" aniden bağırması üstüne Seungmin yüzünü buruşturup yorgunca gözlerini ovuşturdu.

"Tanrım, sakin ol. Ne oldu?"

"Ya bak, ben dün sen telefonu kapattıktan sonra bir sürü şey yaptım ettim boyaları kuruttum ve bugün okula getirdim, ve tahmin et ne oldu?" Hyunjin'in heyecanla zıpladığını bilmek için onu görmeye ihtiyacı yoktu. "Hazır olduğum zaman sergimi açmama yardım edecekler ve yüz tablom açık arttırmaya sunulacağı için sözleşmeyle benden alındı, yarın da döneceğim!" Seungmin hangi habere sevineceğini bilemeyip istemsizce gülümsedi.

"Ne kadar mutluyum bilemezsin, sonunda tekrar yanımda olacaksın."

"Evet ve hayallerim gerçek oluyor!" Seungmin kıkırdadı, Chan da doğrulup onun omzuna elini koymuştu.

"Possessive boyfriend'imi tebrik etmek için ona sıkıca sarılacağım."

"Lütfen, bana adımla seslenebilirsin. Hwang Dünyanın En Yetenekli ve Yakışıklı Erkeği Hyunjin."

"Pekala Hwang Dünyanın En Yetenekli ve Yakışıklı Erkeği Hyunjin, tebrik ederim seni. Hayallerine ulaşacak gücün olduğunu hep biliyordum ve daha güçlü olduğunu görebiliyorum, buraya gelmeden önce iyice dinlen tamam mı?"

"Babygirl'üm der de ben yapmaz mıyım... Geldiğimizde seni ve o mağara adamını asla yalnız bırakmayacağım, şimdilik uyumana izin verebilirim. Yedi kilometre Seungmin, SANA DA CHAN!" Hyunjin birden telefonu kapatınca Seungmin güldü, ona Chan da eşlik etmişti.

"Dönecek miymiş?"

"Yarın gelecektir, sanırım sabah saçlarımı boyamanın zamanı geldi. Seni de uyandırdık."

"Sorun değil, mutlu olduğunu görmek ve gözlerinin nasıl parladığına şahit olmak için uyandım." Chan onun çenesine nazik bir öpücük bıraktı, ikisi sonra tekrar yatağa uzanmışlardı.

Seungmin iyice Chan'a yanaşıp göğsüne başını yasladı ve her zamanki gibi gözlerini orada kapattı, Chan nazikçe saçlarını okşadığı için uyuması kolay olmuştu.

*~*

"... Saat üç gibi oraya varmış olurum." Seungmin kendi temiz kıyafetlerini katlamayı bırakıp Hyunjin'e baktı.

"Sen geldiğinde de mi Chan'ın evinde kalacağız?" Hyunjin de valize yerleştirmek için katladığı kıyafetlerini bırakıp ona döndü.

"İnan bilmiyorum, kalacak başka yerimiz yok ki... Okulum bana puanlarımın hepsi yüksek olduğu için bir miktar para verecek ama onunla da ev tutamayız, o kadar fazla değil."