Pyromania\Chanmin

Hyungumu Böyle Kaybedemem

İki haftanın yavaş yavaş bitmesi evdeki herkesi germişti, özellikle Chan'ı ve Changbin'i.

Yani evet, herkes gergindi ama Chan tedavi görürken bile Changbin'in gözünü ondan ayırmaması ve iyi hissetmesi için yanında olması lazımdı ve Chan da tedavi sırasında yaşayacağı gerginliklerden korkuyordu.

Diğer herkes onun bu hallerini bilirlerdi ama Seungmin...

Chan onu kırmaktan delicesine korkuyordu.

Yanında uyuyan sevgilisini izlerken bunu düşünüyordu, tedavisi boyunca Seungmin onu ziyarete gelirse ve Chan kendini toparlayamayıp Seungmin'e kötü davranırsa bir daha kendisini nasıl affedecekti?

İç çekip sevgilisinin yüzüne küçük öpücüklerini dizmeye başladı, bunu artık alışkanlık haline getirmişti ve Seungmin'den erken uyanıyor olması da bu yüzden hoşuna gidiyordu.

Uyanıp onu izleyebiliyor, doya doya yüzünü inceleyebiliyordu.

Dudaklarına da birkaç öpücük bıraktığı sırada Seungmin gözlerini açıp ona bakınca duraksayıp gözlerine de ufak öpücükler kondurdu ve yüzüne baktı tekrar.

"Günaydın." Seungmin ona yanaştı.

"Günaydın." kısa bir sarılmadan sonra Seungmin geri çekilip ona baktı. "Sana kahvaltı hazırlamak için kalkacaktım ama geç kaldım, nasıl telafi etsem ki..?" Chan'ın boynuna kollarını doladığında Chan hafifçe gülümsedi.

"Yine formundasın."

"Her zamanki gibi." Chan'ı iyice kendine çekip ona kısa bir öpücük sunduktan sonra geri çekildi ve mızmızlanarak kollarını kaldırıp sırtını esnetti. "Belim ağrıyor ya..."

"Öpsem geçer mi?" Chan örtüyü üstlerinden atıp aşağı doğru eğilince Seungmin sertçe yutkundu.

"Sana belimin hassas olduğunu söylemiştim."

"Evet, defalarca."

"Ama hassas noktamın belim olduğunu sanmıyorum, tam neresi bilmiyorum." Chan onun tişörtünü nazikçe sıyırıp çok belirgin olmayan karın kaslarını ortaya çıkardı.

"Nasıl aynı anda hem kaslı hem de oldukça zayıf olabiliyorsun?"

"Kaslı değilim, sadece kilolu değilim."

"Karın çizgilerin belirgin." Chan nazikçe parmağını onun karnında dolaştırdı ve tüm bedeninin hafifçe titremesini izledi. "Hani hassas değildi lan?"

"Elleşirsen hassas tabii salak mısın?" Chan kıkırdayıp onun üstüne çıktı.

"Biraz öpsem?" yüzünü yavaşça tişörtünün altına sokup dudaklarını beline bastırdığında Seungmin gözlerini kapattı.

Yani beli hassastı evet, ama hassas noktası olacak kadar değildi.

Chan oraya küçük öpücükler bırakırken yine de tahrik oluyor gibi hissediyordu.

Chan bir çizgi boyunca ona küçük öpücükler sunduktan sonra geri çekilip gözleri kapalı halde onu hissetmeye odaklanmış Seungmin'e baktı.

"Arkanı dönsene?" Seungmin gözlerini geri açtı.

"Korkunç bir fikir."

"Belin dışında bir yere dokunmayacağım."

"Hala korkunç bir fikir." Chan iç çekip Seungmin'i belinin biraz üstünden tuttu ve sırt üstü dönmesini sağladı. "Vay canına, sevgilimin baskın birisi olduğunu bazen hatırlıyorum, sadece bazen." bacaklarına oturduğu küçüğünün tişörtünü hafifçe kaldırırken karşılık verdi ona.