Saltuk & Çolpan (15 Bahar Öncesi Ve Fazlası) SalPan / Destan

Mini Mini Ficler

Twitterda paylaştığım bazı kısa ficleri topladım buraya atmamıştım. İyi okumalar...

Fic 1

"Babaaaa!"

"Maral koşma!" Annesi lafını bitiremeden küçük kız yere düşmüştü tümseğe takılıp. Alışıktı yerlerde gezmeye ama yine de yanmıştı canı. Ağlamaya başlayan balaya yetişip kucağına almıştı babası.

"Nolmuş benim kızıma?

"Baba çok acıyor." Elindeki kanı göstermişti küçük kız.

Ufak yaraya bakınca Saltuk'un da canı yanmıştı, parmağıyla okşayıp öptü küçük noktayı. Hemen yanlarına koşan Çolpan da gelip baktı kızına.
"Maral iyi misin güzelim?"

Annesinin kucağına geçti bu kez.
"Koşma dedim o kadar ." O da öptü yarasından. Ciddi değildi ama korkmaları için yeterliydi.

"Oyun oynuyordum ana hep koşarım böyle."

"Hep de düşersin ama." Çolpan'ın korkusunu belli eden sesi Saltuk'u da endişelendirdi.

"Tamam Çolpan ufacık bir yara, şimdi Kün Ata'nın merhemlerinden süreriz değil mi kızım ananı da üzmeyiz daha fazla."

"Tamam baba. Hem geçti bile acımıyor anne baksana."

Yarasını tekrar gösteren bu sefer gülümseyen Maral annesine sarılıp boynuna dolanmıştı, Çolpan öptü kızını.
"Haydi geçelim içeri de saralım yaranı. Baban da dağbanlarla uğraşmaya devam etsin burada."

"Çolpan bana mı kızdın şimdi güzelim?"

"Yok Saltuk niye kızayım? Maral senin peşinde dolanıyorken düşmüş sorun mu değil mi?"

"Güzelim sen demedin mi bugün dağbanların eğitimini kontrol et diye? Hanımın emrine uymak da suç olmuş."

"Hiç kıvırma. Kontrol et dedim kaptırıp dövüş dur demedim. Kızın özledi kaşla göz arasında kaçtı yanımdan."

"Gel kızım." Kucağında Maral ile merdivenlere yürüdüğünde Saltuk da takılmıştı peşine. Tilbe Kün Ata'dan merhem getirmiş bırakmıştı onlara.

Temizleyip sararlarken Çolpan hala bakmıyordu Saltuk'a. Maral ikisinin arasında dolanan bakışlarına dolan uyku ile esnemeye başlamıştı.

"Yoruldun mu bugün?"

"Hayır baba."

"Ama uykun gelmiş güzelim."

"Gelmedi şimdi dışarı çıkıp oynayacağım daha."

"Nereye çıkıyorsun acaba küçük bike? Bugünlük yeter yaran iyileşsin önce."

"Anne çok mu kızdın bana?"

"Kizmadım korktum. Koşma demiştim o kadar hiç duymuyordun seslenirken."

"Peki. Eğer şimdi uyursam yarın izin verir misin?"