Saltuk & Çolpan (15 Bahar Öncesi Ve Fazlası) SalPan / Destan

Sürpriz

"Düğünün güzün olsun
Bir oğlun bir kızın olsun
Toyuna toy ulansın
Boyuna boy ulansın" 

Çolpan yatağının bir tarafındaki kızının uykuya daldığını görünce bitirmişti ninnisini. Daha 1 yaşındaydı Maral. Sabah erkenden uyanan kızı babasıyla oynamış Saltuk gittikten sonra da anasına rahat vermemişti. Saçlarını taramış doyurmuştu öğleye doğru yorulan küçük bala uykuya teslim olmuştu sonunda, şimdi tekrar obasına bakması lazımdı. Dışarı çıktığında tüm canlılığıyla onu karşılayan obasına baktı. Bu huzura alışmıştı artık. Onun çıktığını görünce yanına gelen dağbanbaşı selam verip  raporunu verdi beginden sonra hanına da.  O ayrılırken Tilbe gelmişti elinde yeni yapılmış oklarla.

"Uyudu mu bikemiz?"

"Uyudu ya uyudu ama birazdan uyanır biliyorsun halimi. Ava mı gidersin ne diye yüklendin onları?"

"Aklımdan geçerdi ama sana sorayım derdim iyi fikir en iyisi ava gideyim. Orman ya da uçsuz bozkır şu an daha cazip."

"Sen Dağ'dan bıkmazsın ne oldu?"

Tilbe çocuk gibi şikayet etmek istemedi çoktan ona bakan hanının dikkatini çektiğini bilse de. Ne diyecekti ustanın başında pinekleyen o Göklünün sabah sabah sinirini bozduğunu mu diyecekti.
"Dolaşmaz olduk ya uzun süredir ondan dedim."

"İkna olmadım ama söylersin nasıl olsa. Var mı bir sorun Öktem Alp'in bahsettiklerinden gayrı?"

"Yoktur hanım. Ben dolaştım, Saltuk Beg de sabah kontrol etti her yeri."

"Güzel. Saltuk dönmedi mi daha kontrolden epey oldu gideli?

"Gelmedi hanım. Kontrolden sonra dereye geçecekmiş size iletmemi söyledi."

"Ne yapacakmış orada?"

"Sizi bekleyecekmiş ama başka bir şey demedi."

"Tilbe benimle oyun mu oynuyorsunuz? Ne biliyorsan söyle."

"Bilsem demez miyim hanım, size yalan der miyim?"

"Niye şu an şüphemi çektin?" Tilbe masumca bakarken Çolpan obaya bakındı her şey düzeninde görünüyordu.

"Obada işler vardı ama bir gidip geleyim. Biraz dolaşmak bana da iyi gelir uykumu açar belki. Ama dur olmaz kızımı yalnız birakamam."

"Maralla ben ilgilenirim hiç yalnız bırakır mıyım? Beni görünce susuyor bikem anlaşırız biz onunla."

Çolpan kızını güvenli ellere bırakmanın hissiyle atına atladı. Tilbe de hemen otağa geçip mışıl mışıl uyuyan balanın yanına oturmuştu. Odunları yükleyen dağbanlar hanlarını görünce selam vermişlerdi. Onlardan öteye gençliklerinde sıkça uğradıkları  derenin olduğu kayalıkların yanına vardı. Bağlı atın yanına bağladı atını, içeriye girdi.
 
"Saltuk! Burada mısın?"

Açıklıktan çıktı Saltuk onu karşılamak için.
"Buradayım. Gelmişsin."

"Merak ettim ne haltlar karıştırdığını ondan geldim. Tilbe'ye orada beklerim demişsin ama giderken bana hiçbir şey dememiştin."