Saltuk & Çolpan (15 Bahar Öncesi Ve Fazlası) SalPan / Destan

BD 10 / Evdeşim Olur Musun?

(Flashback)

Vera'yı öldüren Alpagu orada yargılanmaya başlamıştı. Suçsuz yere döktüğü Dağlıların ve Türk beglerinin kanlarının hesabını tengri kutunu alarak vermişti. Kam Kadın'ın kurşunlu ayininden sonra artık kutlu biri olmadığını duymuştu halk. Töreye uymayan gücüyle zulm edenin sonu yay kirişiydi. Gök tahtının önünde boğulmasına karar verildi. Saraya girmişti Batuga, Akkız ve Çolpan. Tüm sarayda yaşananların şoku vardı küneler başlarına ne geleceğini konuşuyordu. Ordu komutanları kimin kağan olacağını merakla bekliyordu. Alpagu zindana kapatıldı. Batuga sabahı beklemek istemişti son kez bir gece geçirdi anasının katili babasıyla. O ayrıldıktan sonra birkaç alp içeri sızıp Alpagu'yu kaçırmaya çalıştı saraydan kaçamadan etrafları sarılmıştı. Çolpan vardı karşısında. Çolpan kılıcına tüm acısını yükledi bu kez yenilmeyecekti. Canını aldı Alpagu'nun. Kandaşının ve babasının katilinin nefesini kesmişti. Akkız geldiğinde kendisinin yarım bıraktığı devlet için vazgeçtiği işi hanının tamamladığını gördü. Bakıştılar  Batuga saraya saldiran Kaya'yı yakalayip geldiğinde karşılaştı manzarayla. Canı yanıyordu ama ferahlamıştı da. Artık Dağ, Gök ve tüm Türk yurdu için yeni bir dönem başlayacaktı.
###

Dolunay vurmuştu kurganlara, gecenin karanlığını bölen aydınlık gündüz gibi sarmıştı etrafı. Bir kurgana yaslanmış ağlayan birinin sesi vardı yankılanan. Toprağı sevdi elleriyle

"Tılsım... bacımm. Epey oldu senle dertleşmeyeli değil mi? Çok özledim bunu yapmayı. Sırf senle konuşmak için az mı gelmiştim o saraya zamanında? Biliyorsun degil mi? Şimdi rahat mısın? Sana kıyanlar layığını buldu abla. Üreğin yanıyor mu hala? Yanmasın. İntikamını aldık. Aldık dedim ya oğlun çok büyüdü o sarayda  canını yakanlara rağmen büyümüş."

"Baba... Dağ'ımız yeniden engeller olmadan yaşayacak bozkırda, senin bildiğin gibi eski günlerdeki gibi. Adına Dağ'a kara çalanlar daha fazla nefes almıyor bu acunda. Tılsımla anama kavuştunuz şimdi içim rahat ben de geleceğim ama yakın zamanda olmasını istemiyorum." Kurgandaki çiçekleri okşadı önceden fark etmiyordu.

"Yanıma gelsene. Toygar Han'dan mı çekiniyorsun hala?"

Ardında ileride bekleyen adamaydı bu sözü. Peşinden gelmişti oradaydı işi bitene kadar görmemiş gibi yapmıştı ama şimdi yanında olmasını istiyordu. Çolpan'ın seslenişiyle yaklaştı ona Saltuk. Babasının kurganında oturuyordu arkasında durdu.

"Yanıma gelmeyecek misin?"

"Geç oldu Dağ'a dönelim dinlen biraz."

Çolpan ayağa kalkıp ona yaklaştı gözlerini kaçırıyordu.

"Kızgın mısın?"

"Hayır."

"Ama kırgınsın." Sessiz kaldı Saltuk. "Size haber etmeden gittim diye kırgınsın değil mi?"

"Beni yine yok saydığın için olabilir mi Çolpan?"

"Sizi korumak içindi Batuga da katılmayacaktı sana diyemezdim."

"Engel olurdum diye. Olurdum Çolpan, biz yetişmesek ne olacaktı bugün? Bu kez seni gerçekten kaybetsem ne olacaktı?"