Saltuk & Çolpan (15 Bahar Öncesi Ve Fazlası) SalPan / Destan

Dere Vol.2 / BD 6 Devamı

Obadan ayrılmışlar gizli yollarında ilerliyorlardı. Çolpan bir an önce oraya varıp kendini soğuk sulara bırakmak istiyordu, kendi kendine ürettiği fikirler onu boğacak duruma getirmişti kısa sürede ne kadar yersiz olduğunu görmüş olsa da. Saltuk'a da söyleyememişti tepkisinin nedenini, söyleyemezdi. Şimdi yanında yürürken onun arada kayan bakışlarını hissediyordu üzerinde. Saltuk dışarı çıkmasıyla dönmesi arasındaki kisacık vakitte ona sinirlenen kadının derdini anlamamıştı ama bu hali onun gibi alışık olan biri için yeni değildi. Sessizlikle geçen yolculuğun sonunda gizli yerlerine gelmişlerdi. Çolpan bir an önce soyunup suya kavuşmak istiyordu kıyafetlerine gitti elleri. Saltuk ateş yakmakla uğraşıyordu.

"Gelmeyecek misin?"

"Gir sen, şunu yakayım çıkınca üşüme."

Çolpan oturup işini bitirmesini beklemeye başladı. Ateş  aralarında önce cılız ışığıyla sonra yayılarak yükselmeye başladı.

"Hadi."

"Tamam güzelim bitiyor işim."

"Üşümem diyorum dinlemiyorsun Saltuk."

"Üşüyecek olan benim."

"Buraya gelmeyi teklif eden sendin katlan."

Saltuk güldü onun bu cevabına. Öfkesi geçmiş görünüyordu.

"Sakinleşmişsin."

"Sakindim zaten.

"Ondan mı obadan çıkarken bana kızgındın neden olduğunu hala anlamasam da."

"Önemsiz bir şeydi. Konuşmaya değmez."

"Emin misin?"

"Konuşmayı birak da gel artık."

Çolpan kalkıp yaklaştı dereye, buz gibi suya bıraktı kendini. Suyun sertliğiyle irkildi bedeni önce, ona katılmak için hazırlanan Saltuk'u izledi o süre boyunca. Sonunda ikisi bir aradaydı yine. Saltuk'un irkilmesini izleyen Çolpan dayanamadı.
"Üşüdün mü?"

"Iyi ki söyledim değil mi eğlen bakalım."

"Isınırsan yakında korkma."

"Aklından bile geçirme Çolpan. Bu sefer erken çıkacağız."

Çolpan kollarını boynuna dolayı yaklaştı ona.

"Hiç mi istemezsin... suda kalmayı?"

Parmakları adamın ensesiyle kulaklarının arasında yavaşça turluyordu.

"Çolpan. Yapma."

"Niye? Ne yaptım da rahatsız oldun?"

Saltuk'un hızlanmaya başlayan nefesini hissediyordu elinin altındaki tende.

"Bu sefer kanmam, madem neden tavır aldığını söylemiyorsun."

Orada konuşmak istemeyen Colpan çıktı kolları arasından.

"Israr edeceğimi sanıyorsan yanılıyorsun. Peki o zaman çıkınca görüşürüz tabi ben istersem."

Ayrı ayrı suyun keyfini çıkardılar. Bir müddet sonra ısınmak için ateşin başına geçmişlerdi. Çolpan Saltuk'a yaslanmış, ıslak saçıyla oynayan adamın dokunuşlarına bırakmıştı kendini. Birkaç parça geçirmişlerdi üstlerine. Çolpan hem ateşin hem Saltuk'un sıcaklığında mayışmıştı.

"Sormayacak mısın?"

"Neyi Çolpan?"

"Az önce reddetme sebebini."

"Anlatacak mısın?"

"Hıhı."

"Söyle bakalım ne yaptim da kızdırdım seni?"

Çolpan yan dönüp Saltuk'a baktı konuşmadan evvel.

"Sen bir şey demeden çıkıp gidince gelmeyeceğini sandım. Eskisi gibi önemsemediğini düşünmüştüm. Sonra anladım bos yere gerildiğimi ama bir kez korku düşmüştü içime."

"Seni umursamadığımı düşündün, gelince yanıldığını anladın ama yine beni suçladın. Doğru mu anlamışım?"

"Uzatmasan. Yanlış düşünmüşüm işte."

"Bunu orada da söyleyebilirdin, ne yaptığımı sorguladım o kadar."

"Fena mı, başka hatan varsa bulmuşsundur."

"Çolpannn." Çolpan sakallarını okşamaya başlamıştı, Saltuk ise hem hafif sitemli hem de gülmemeye çalışıyordu.

"Üzüldün mü?"

"Durduk yere olmayan şeylerden dolayı azar yemisim niye üzüleyim ki? Alışkınım."

"Saltuk! Yapma."

"Asıl sen yapma Çolpan. Gözümün senden başka gördüğü yok, yüregimi her an daha da yakarsın. Nasıl senden geçebileceğimi düşünürsün?"

"Biliyorum, biliyorum ama belki önceki olanlardan dolayı kırgınsındır hala diye düşündüm."

Saltuk saçlarını okşayarak yüzüne indirdi parmaklarını sevdiğinin. Birkaç minik öpücükle doldurdu gözlerinin etrafını.

"Kızmam kırgın olmam hiçbir şeyi değiştirmez güzelim. Ilk günkü gibi seviyorum seni."

"Saltuk..."

"Shht."

"Duymak istemiyor musun?"

"Duymadan da biliyorum."

"Ne diyeceğimden pek eminsin?"

"Olmayayim mı hatun?

Çolpan Saltuk'u kendine çekip öpmeye başladığında kendisi de örtünün üstüne uzanmıştı. Ateş diplerinde yanarken artık onun sıcaklığına ihtiyaçları yoktu.