"..හන්තානට පායන හඳ
ලස්සනයිද කියන්න
මා නොදකින ඒ පුර හඳ
ඔබට හැකිය දකින්න
ලතා මඬුලු අත වනාවි
එපා අහක බලන්න
මා ගැන මතකය ගුලි කර
මහවැලියට දමන්න.."
මමයි රධ්ය අයියයි ඉදියේ හවස හය හමාරට විතර අපේ ගෙදර යන ගමන්.. හීනියට පොද වැස්සක් යනවා.. මේ ටිකේ කොහොමත් වැස්ස.. මට පැය ගානක් හොදහැටි නින්ද ගියා ආධ්‍ය අයියගෙ අයි වී එකයි රධ්ය අයියගෙ රස්නෙයි රස්නෙ බ්ලැන්කට් එකයි නිසා.. දැන් ඉතින් ආයෙම ගෙදර යනවා.. කාර් එකේ රේඩියෝ චැනල් එකක අමරසිරි පීරිස්ගෙ සිංදුවක් ප්ලේ වෙන ගමන් තිබුණා.. රධ්ය අයියා ඒක ලාවට ඇහෙන නෑහෙන ගානට මුමුණ මුමුණ ස්ටියරින් වීල් එකට ඇගිලි වලින් තට්ටු කරනවා.. මම ශටර් එකෙන් එළිය බලාගෙන ආවා..
" මේ වරද්.."
" ම්ම්.."
" ලතා මඬුලු අත වැනුවොත් උඹ මොකද කරන්නෙ.."
" ඈ..?? ඒ මොකටද අත වනන්නෙ.."
" මම කියනෙ මේ සිංදුව ගැන බං.. මොකද කරන්නෙ.."
" අහක බලන්න එපා.. එහෙමද?? ඒකනෙ සිංදුවෙ කියන්නෙ.."
" දැන් උඹ අමරසිරි පීරිස් කිව්ව නිසා ලතා මඬුලු දිහා බල බල යනවද.."
" මොනවද අනේ කියන්නෙ.. මට තේරෙන්නෑ හරියට.."
" ලතා මඬුලු අත වැනුවොත්.. උඹ අහක බලාගෙන පලයන්.."
" හා.. එතකොට මතකය ගුලි කල්ලා මහවැලියට දාන කෑල්ල.."
" උඹ මහවැලි ගඟට පැනහං.. එතකොට මතකෙ නැතිවෙලා යයි.."
" හා.. ඔයා කියන එකක් තමා.."
මම රධ්ය අයියගෙ හරිම හාස්‍යජනක විහිලුවට මද සිනාවක් පාලා සීට් එකට හේත්තු වුණා.. මම ආස පේරාදෙණියෙ කැම්පස් යන්න.. ඒ වුණාට රධ්ය අයියා කියන්නෙ කොළඹ කැම්පස් යන්න කියලා.. එයාගෙ අයියත් කොළඹ කැම්පස් එකේලු ඉගනගත්තෙ..
" දැන් උඹ තා අවුරුදු හතකින් විතර ඩොකෙක් නෙ.."
" එහෙමයි කියලා අපි හිතමුකො.."
" හිත හිත ඉන්නෙ මොනවද.. එහෙම තමා.."
" හරි ඉතින්.."
YOU ARE READING
SEPALIKA | COMPLETED
Romanceරධ්ය අයියට තිබුනේ තද කළුපාට ඇස්.. මගේ වගේ ලා දුඹුරුපාට ඒවා නෙමෙයි.. ඒ ඇස් වල ඇහිපිල්ලම් ගහන දිහා මම සමහර වෙලාවට බලාගෙන ඉදලා තියෙනවා.. මට හිතෙන්නෙ ඒ දිහා මට තව තව බලාගෙන ඉන්න ඇත්නම් කියලා.. එක ලග ගෑවෙන්න ඔන්න මෙන්න තියන ඇහිබැමට යටින් තියන ඒ ඇස් ඉදලා...
