SEPALIKA | COMPLETED

85 කොටස

" අයියෙ.. අයියෙ.. මේ ඔයාට කෝල් එකක්.."

මමයි අපේ ගෙදර කට්ටියයි ගමේ කට්ටියයි සේරමලාම හිටියෙ ගමේ පන්සලේ.. මම පොඩි කාලෙ දහම් පාසල් ආවෙ මෙහෙට.. දැන් නම් මේ ආවෙ හුඟ කාලෙකින්.. පන්සලේ හාමුදුරුවො ආච්චිඅම්මගෙන් නිතර අහනවලු මුණුබුරා එන්නෙ නැද්ද කියලා.. මම ඉතින් මෙහෙ නෑනෙ.. අද ඉතින් යනකොට ආච්චිඅම්මා කිව්වා ලොකු හාමුදුරුවො බැහැ දැකලාම යන්න කියලා..

පන්සලේ බෝධි පූජාවක්.. ගමේ හැමෝම වගේ පන්සලේ පිංකමක් තියෙද්දි ඒකට උදවු කරන්න එහෙම එනවා.. ඒ කාලෙ මගේ වයසෙ ඉඳපු උන් දැන් හෙන ලොකුයි.. අඳුනගන්නවත් බෑ.. දැක්කහම හිනාවුණාට මට එච්චරම මීටරේ නෑ කවුද හිනාවෙන්නෙ කියලවත්.. කොල්ලො මාර ඉක්මනට වෙනස් වෙනවනෙ.. 

රධ්‍ය අයියයි අපේ අම්මයි බුදු කුටිය ගාව ගිලන්පස වගයක් හදනගමන් හිටියේ.. මම ඊට පොඩ්ඩක් එහායින් බිම පැදුරු වගයක් එල එලා ඉද්දි රධ්‍ය අයියගෙ ෆෝන් එක රිංග් වෙන්න ගත්තා.. එයාගෙ ෆෝන් එක තිබ්බෙත් මගේ සාක්කුවෙමයි.. අරගෙන බලද්දි එයාගෙ අප්පච්චි.. ඒකනිසා මම ගිහින් රධ්‍ය අයියට කතාකලා.. එයා මං දිහා බලලා ආයෙම ෆෝන් එකේ කෝල් අයි ඩී එක බලලා මූණ මලවගත්තා.. මේ අප්පච්චි කතාකලොත් කාගෙහරි හිනාවක් නැතිවෙනවමයි.. එයා මගෙන් ෆෝන් එක අරගෙන මගේ අතිනුත් අල්ලගෙන බෝ මලුවෙනුත් එළියට ඇවිත් කවුරුත් වැඩිය නැති පැත්තකට ගිහින් කෝල් එක ස්පීකර් දාලා ආන්සර් කලා.. මේක ගමේ පන්සලක් වුණාට හෙන ඉඩක් තියෙනවා පන්සල් වත්තට.. 

" අප්පච්චි.."

මම එයාගෙ අප්පච්චිගෙ කටහඬවත් අහලා තිබුණේ නෑ මීට කලින් කිසිම දවසක.. දැකලා තිබ්බ එකම එක අර සාලෙ තියන ෆොටෝ එක විතරයි.. මම එතන කණුවට හේත්තුවෙලා රධ්‍ය අයියා දිහා බලාගෙන හිටියා..

" රධ්‍ය තමුන් ලෙටර් එක කියවන්න ඇති කියලා මම හිතනවා.."

" ඔව් අප්පච්චි.. කියෙව්වා.."

" කියෙව්වනම් වෙන්න අවශ්‍ය වැඩපිළිවෙල හොඳට තේරෙන්න ඇතිනෙ නේද.. මම සති අන්තෙ එනවා ගෙදර.. ආයෙම පලාලි යන්නෙ නෑ.. ඉන්ටර්විව් එකට උවමනා තමුන්ගෙ සෙටිෆිකට්ස් රෙඩි කරගන්නවා.. නැත්තම් අර ගෙදර ඉන්න තමුන්ගෙ අයියට කියලවත් ඒවා හදාගන්නවා.. තේරුණාද.."