CHAPTER 13

55.5K 1.3K 41
                                    

NAKAYUKO lang at hindi ako komportable dahil ramdam ko ang mga mata ng kaibigan niyang nakatitig sa akin kanina pa. We're on the kitchen, with his friends and I didn't know that they're going to eat with us.

“Are we going to eat or are we going to fight? One versus four, should I pick my guns now?”

I suddenly felt nervous at his words. I didn’t know what was happening because I was just looking down. I only realized that they  stopped staring at me when Lucian speak, who's sitting next to me.

“Chill, Man, I don’t want to die yet.  We just can’t take our eyes off to this beautiful–” natahimik siya ng mabilis siyang tinignan ni Lucian.

“Go on, say it, Helcurt Belcher, say it,” he said coldly, but his voice was a mixed of warn.

He raised his both hand in the air, and looking at him unbelievably.

“Woah, relax, Man. I’ll shut up now, okay?” May narinig pa akong malademonyong tawa mula sa isa niya pang mga kaibigan.

“You did the right thing, Man. If I were you, I won’t use any boxes of condoms either, so she won't have a way out.”  I felt all the blood rush to my face upon hearing what his friend say. I was beyond humiliated for what he said, he was to blunt now all I want to do was to get out of there.

“Stop it, devils. Mind your food and spare my mansion.” Lucian said, while he's gritting his teeth. He was holding the fork tightly at kunting kunti na lang yata ay maibabato niya na sa kanila.

“She’s so damn pretty—” Lucian looked at him, he immediately looked at the adobo. “I mean, this, this adobo is so damn pretty. I really like this one.” Natatawang paliwanag ng kaibigan niya, at napailang ilang.

I pouted my lips. Ba’t kasi sumama pa ako dito, sana nagkulong nalang ako doon sa taas.

“Yeah, damn pretty, but this fucking knife is more delicious, Zachary Zares! Do you wanna taste it? Come on, piss me off.” Napipikon na sabi ni Lucian but he also put down the knife on the table when he realized that I am afraid of the knife he was holding.

Napatitig ako sa Plato ko, at walang imik. Ganito ba sila kabastos sa harap ng pagkain? Professional naman sila pero kung umasta parang mga walang modo.

Hanggang sa hindi ko namalayan na nag-uusap na sila tungkol sa business. Natigilan ako ng marinig ko ang company nila Hazelton at ng ama nito na pinag-uusapan nila .

“That bastard!” mahina ngunit may diin na sabi ni Lucian sa tabi ko.

Napatakip ako sa bibig ko at napatayo na ako nang hindi ko na kinaya. Kanina pa may nagwawala sa sikmura ko simula nang malanghap ko ang amoy ng adobo at nang malasahan ang ulam na ayaw ko.

Dumeretso ako sa kitchen at agad na sumuka sa lababo. Lahat yata ng kinain ko nailuwa ko na,  sobrang pait ng lalamunan ko.  Usually nangyayari sakin ito pagkagising na pagkagising ko sa umaga. Pero ngayon lang ulit nangyari dahil sa hindi ko nagustuhang amoy.

Maya-maya naramdaman kong may humahagod ng likod ko, kahit wala na akong may isusuka pa naduduwal parin ako. Bigla nalang ako nakaramdam ng pagkahilo.

“What do you feel? Tell me.”  I stood up straight and rinsed my mouth, but I gagged again. Nothing came out.

“Tsk. What’s wrong? Don’t you like the food?” he asked.  He turned me to face him and lifted my chin.

“What’s wrong, Milk? Will you please answer me?”

Nakakunot noo siya habang nakatitig sakin, napayuko ako dahil sa hilo na nararamdaman ko ngunit hindi mapigilan ng puso kong mapakabog ng malakas dahil sa nakikita kong pag-aalala sa mga mata niya kanina. Napatitig nalang ako sa kaniya habang nakasandal ako sa gilid ng sink.

Pagkatapos bigla nalang niya ako binuhat at ipinatong sa ibabaw ng counter top, pakiramdam ko nakuryente ako sa init ng katawan niya na nasa pagitan ng mga hita ko at nakayakap soya sakin. Basta nalang niya ikinulong sa mga palad niya ang maliit kong mukha at magkapantay na kami dahil sobrang tangkad niya pala.

“Don’t stare at me like that. Answer me, what’s wrong, hmm?”

I looked away from him because I couldn’t handle the intensity of his gaze.

“Ang s-sama ng sikmura ko.”

“You don’t like the food? Then what do you want to eat?”

“Yung d-dried fish at itlog.”

“I’ll cook it for you, but you have to guide me.” Pilit kong pinipigilan na huwag makaramdam ng kakaiba nang hinalikan niya ako ng smack sa labi bago tumalikod sa’kin, ngunit nag-init parin ang pisngi ko dahil sa ginawa niya.

Napatitig ako sa likod niya at hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil mukhang nag-iba siya, hindi narin kami madalas nagsisinghalan katulad noong una. Siguro may masama siyang binabalak kaya naman ginagawa niya ang lahat para mahulog ako sa kaniya. Magkaaway sila ni Hazelton at ang sabi niya gagamitin niya ako laban doon diba?

“Damn! What the hell is this sh*t?”  inis na sabi niya at hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa reaction niya. Natalsikan kasi soya ng mantika at sobrang lukot na lukot ang mukha niya, pinagprito ko lang naman soya ng dried fish.

Nababagay lang ‘yan sa kaniya, at bago siya nakapagluto ng itlog ay nagsayang kami ng isang tray dahil kulang nalang dudurugin niya ang itlog. Sa kademonyohan lang din naman pala magaling, hindi naman pala siya marunong magluto. Nakakunot noo siya habang nakatitig sa niluto niya. Bigla nalang siya napairap sa itlog at napatingin sakin.

“Damn! Are you going to eat that?” tanong niya sakin at hindi ko na siya pinansin pa at nilantakan ang Sunny side up na sunog at ganoon rin ang dried fish. Ito ang hinahanap ng sikmura ko kanina pam

“What are you looking at?”

Bigla nalang ako natigilan dahil nahimigan ko ang irita sa boses niya. Nakita kong kausap niya pala ang mga katulong na nakamasid sa amin. Kanina pa kaya sila diyan?

“Sorry señorito, baka kasi may ipag-utos ka.”

“Meron, leave us alone!”

“Milk, what the hell?” kinabahan nalang bigla nang marinig ko ang pagmura niya, agad akong napalingon sa kaniya. Nakatitig siya sakin mula dibdib hanggang paa.

“Why are you wearing that kind of dress? Kaya pala ganun nalang sila kung makatitig sa’yo!” inis na sabi niya.

Unti-unti akong napatitig sa suot ko. Fitted dress na above the knee at lumabas ng kaunti ang cleavage ko. Anong mali dito sa suot ko? Eh wala namang matinong damit sa loob ng closet na ‘yon.

“Answer me Milk Sevilla.”

“Wala namang ibang damit doon puro ganito ang style atsaka ang iba sobrang daring.”

Bigla nalang niya hinubad ang t-shirt niya at pinasuot sakin at umabot hanggang tuhod ko at nagmukha akong hanger.

“Don’t you ever dare to wear that kind of dress again, lalo na kapag nandito ang mga devils do you understand?” napatango ako sa kaniya dahil ayoko nang makipagtalo pa.

“Damn those maids, they really want to make me mad. Who put those clothes in your closet?”

“I don’t know.”

“Do you know what kind of penalty I gave them when they break the rules? I’ll make them suffer. So, if you still have a plan to escape, be careful because I can be your worst nightmare. And it’s not just me who will suffer, but also your family if you do that.”

Bigla nalang natigilan at sinamaan siya ng tingin. Siya na nga ang totoong demonyo na nakilala ko, kanina lang parang nag-aalala siya sakin ngunit ngayon kulang nalang sakalin niya ako. Pabago-bago ang mood niya at walang taong may makakaintindi sa kaniya.

“Huwag mong gagalawin ang m-mga magulang ko. Hindi paba sapat na nagdurusa ako ngayon?” naiiyak kong sagot.

“No, and I know where your family is. So choose, will you marry me or not?”

“And why would I marry you? Yes, I’m carrying your child, but that doesn’t mean–”

“So it means you won’t marry me?”  I froze because of the tone of his words.  I momentarily forgot his threats and focused on my anger towards him.

“So you don’t want to?” I couldn’t answer his question, so his gaze suddenly sharpened.

“Listen carefully, I will destroy your life if you won’t marry me, Milk.”  I was startled by his words and glared at him angrily.

“Are you really like that? Are you forcing the woman you want to tie to your waist?”

“My answer is yes. You’re carrying my child, so just answer what I’m waiting for.” Nag-init ang dibdib ko dahil sa sinabi niya.

“Alam mo? Mas gugustuhin ko pang mamatay Lucian kaysa maitali ang pangalan ko sa apelyedo mo”

Nagpumiglas ako sa hawak niya nang makita kung gaano siya nagalit dahil sa sinabi ko.

“What did you say? Walang ibang nagmamay-ari sayo Milk kundi ako lang! Bawiin mo sinabi mo”

“Ayoko, at hindi ako maghahabol sayo tandaan mo ‘yan!” Inis kong angil sa kaniya dahil sumusobra na siya.

“Okay, I won’t say it twice. I’m easy to talk to. As I’ve said, I won’t ask you again, but you have no choice. And because you’re stubborn, you won’t see your parents anymore.”

Sabay bitaw niya sakin at tumalikod, para akong sinaksak sa dibdib nang sabihin niya ‘yon. Ngunit bago siya makaalis ay mabilis ko siyang pinigilan sa braso.

“B-Binabawi ko na. M-Magpapakasal na ako sa’yo.”

DW1: jayewel
Write your comment please.  And Don't forget to vote thank you 😘

DEVIL'S WRATH 1: Lucian Velorca (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon