Bir Adamın Günlüğü

Acılar 2

Geceme hüzün katanlar daha ölmedi. Hayatımın en güzel dönemi bitiyor bak. Şuan sadece Ölmek istiyorum. Ölemiyorum. Öldürsünler istiyorum. Yaşamak daha acı diyorlar. Annemden korkuyorum. Yoksa ancak mezar taşımdaki harfleri okurdunuz.

"Harun Fırat" 02.08.1998 - 02.08.2014 Ruhuna iki küfür.

Saat tam 21.00 yazacaktı adli kayıtlarda. İntihar. Kim bilir ne Yaşadı diyecekti polis. Geçmiş zaman gelecekti yaşamımın sonuna. Ne yaşattılar demeyecekti kimse. Hangi piç bu çocuğun hayatını cehennemle sonlandırdı demeyeceklerdi. Doktorum gülümseyecekti. Babam ağlayacaktı. Kardeşlerim toprağa karıştıracaktı bedenimi. Gazetelerde "Çocuk Şehre atladı hükümet nerde?!" diye haberler yayımlanacaktı. Hatta bir kanalda ana habere konu olacaktım. Büyük adam olsaydım konuk olurdum. Ama şartlar konu olmayı gerektiriyordu. Hatta haberlerin sonu olacaktım. Gençler'in intihara meyli arttı diye yürüyecekti bir grup. Rocky ağlayacaktı. Yemeğini yemeyecekti. Kendini sürekli döven Haydut Rocky'e acıyacaktı. Bir kaç dostum var ağlayacaktı. Bir kaç piç pişman olacaktı. Ruhuma küfür edeceklerini bildiğimden Ruhuna iki küfür yazın taşıma diye vasiyet bırakacaktım. Bir kaç ajandam olacaktı dolu. Onlar kitap olacaktı. Annem ne olacaktı? Annem ağlayacaktı. Ona dayanmak zor işte. O Yüzden yaktım ajandaları. Ben en çokta beni yakanlarla olacaktım yan yana yana yana...

Eyvallah.