Bir Adamın Günlüğü

Ben

'Ben' diyerek bir cümleye başladığımda ya sarhoşumdur, ya da yeni akıllanmışımdır! Ve bu cümleler aşırı derecede trajedi içermekte olup, intihara teşebbüsten tek tek sicilime işleyecektir!
Ben çok ağladım, bazen kendi yaşımla konuşur onu bir okyanusa çevirir içine dalar Alabama'ya kaçardım. Beni çok yalnız bıraktılar, ben ise nerde yardıma muhtaç bir canlı görsem yanına koştum. Bana kimse gelmedi, aslında ben kovdum. O halde niye kızıyorsun diyeceksiniz, çünkü güveni beş paralık ettiler en yakın dostum (ki artık öyle biri de kalmadı) ona bile güvenim yoktu, hiç bir zaman da olmadı ta ki komşumun sevdiğim kadını becerdiği o günden beri! Allah belanızı versin! Ben çok ağladım, kaçtım Müzeyyen denen bi kadına yuvarlak kahverengi bir masa etrafında hayatımı döktüm, gel dedim kurtar! Geleceğimi kurtardı ama geçmişimden kurtaramadı, geriye döndüm, komşuma döndüm hesabını kestim, o kadına döndüm yeşil gözlü heyt be ona da hesabını kestim Müzeyyen e döndüm bulamadım dönmekten başım döndü alkole gittim başım dönmeye devam etti ota gittim başım daha çok döndü intihar çözüm olur dedim başım çok dönüyordu çünkü ve ben ağlıyordum! Dostumun uyanmasıyla gördüğü veda metni mesajım, planlarımı engelledi annemi hatırladım sabaha kadar ağladım. Çok kitap okudum, kitap karakterleriyle odamda fasıl yaptım ardından kusana kadar içtim, çok ağladım! Her şey bitmişti lan ta o günden beri her şey bitmişti Müzeyyen yoktu, güven duygum çöpteydi, yüreğim yoktu, çevreme kötü biriydim ama nerde yardıma muhtaç biri görsem koşardım! Ben de yeni bi kadın aradım ona yazdım buna yazdım aha buldum dedim bulayazmışım, olmadı, ümit yoktu, biletim kesikti, Allah'la aramı düzeltmek istedim, çok namaz kıldım, çok dua ettim ardından biri çıktı karşıma işte bu dedim Allah'a ilk defa şükrettim, Mutlu oluyordum lan çok az kalmıştı. Sevgi dedim, kağıtlarıma buyur ettim! Tanıdığım en iyi insandı Sevgi hala öyle, tanıdığım en masum insandı Sevgi, âlâ, öyle! İnanma dedim hiç bir kadına inanma, sonra baktım Sevgiye hepsini unuttum! Geçmişimi unuttum, krizlerim bitti, insanlara olan güvenim yerine gelmedi, o iş asla olmaz olmadı da! Hiç yalan söylemedim ona, onu hep sevdim, hep iyi davrandım, şimdi köpek kadar yalnızım! Çok yalnızım usta boka battım! Kurtarılma ihtimalim var belki ama gelmez sevgi gitti benden gitti! Battım lan iki dakika da battım Allah Sevgi'yi de aldı benden. Dostlarım aptal dostlarım hiç biri bi bok anlamadı, kimseye acı edebiyatı yapmadım, çok ağladım ama yapmadım! Anlayacağınız o ki ben değiştim! Yardıma muhtaç kim görsem koşmuyorum, otobüste ayağa kalkıp yer vermiyorum, çocuklarla oyun oynamıyorum, vicdanımı contayla tamir edeceğim bir yola girdim o yoldan çıkmayacağım Sevgi hariç o gelirse belki o da gelmezse ki öyle görünüyor devam edeceğim! Kimse kalmayacak yavaş yavaş hepsi olacak! Bu sefer oyun moyun yok hepiniz çıkabilirsiniz! Kukla oynatmıyoruz Oğuz abi Acı çekiyoruz! Abilerim yavaş yavaş çıkacak hayatımdan, ardından dernek çıkacak, ardından en yakın dostum, ardından ailem çıkacak, ardından yalnızlığım hak ettiği şerefi bulacak! Eyvallah!