Kelimeler bir türlü Albayım anlamlara gelmiyor. Ben herkesin aradığı o şarkıyı, herkesin beklediği o şiiri, tüm yalnızların bildiği o tarifi zor duyguyu yakalamaya çalışıyorum. Çok koşuyorum, çok terliyorum... Anlatamıyorum. Sanki uçsuz bucaksız bir dağın en karanlık mağarasında kelimelerim. Sanki büyük bir okyanusun en dibindeki bir incinin içinde. Bulamıyorum, dağa çıkmaya gücüm yok. Yüzme bilmediğimden okyanusa da bakamıyorum. Yüreğim var; ağır yaralı, bitap düşmüş, karanlık hastalıklarda.
Afitap'tan af dilemekteyim. Gururumu siyahtan da koyu bir bataklığa bıraktım ve hala batıyor engel olamıyorum. İnsanları beynimin hücrelerinde yargılamaktan bıkmadım bunu bir oyuna dönüştürdüm. Ah eskiler diye söylenip duran o içimdeki sesin ses tellerini neşterle kestim. Bir kıza aşığım ve bu boş bir çukura olta atmak gibi... Balık yok ve garip olan balığın yaşayacağı bir su bile yok. Babamı bir türlü sevemiyorum. Param yok. Hayallerim ütopik ve geleceğim kuru bir çukurdaki balığın ömrü kadar. Garip ama hala nefes alıyorum, Tanrının benimle ilgili planlarını merak ediyorum. Yanlışlar yaptılar, bende bu yanlışlara karşılık yanlışlar yaptım. Yalanlarımla yanlışlarımı örttüm ama kendimi bir türlü kandıramadım. Beynimdeki taşlar oynadıkça geçmişi yaşamaya devam ediyorum. Ve garip olan ne biliyor musunuz? Kimse bana acımıyor hatta onlara acımamı bekliyor. Bana dert anlatıp duruyorlar. Benden tavsiye istiyorlar. Söyleyin Çavuş ne olur söyleyin. Bu devrin fiyakalı kaybedeniyim. Bana dokunmasınlar, bana anlatmasınlar.
Kelimeler Albayım bana sevdiğim kadını bir türlü getiremiyor. Bu kelimeler ne işe yarıyor?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Adamın Günlüğü
ParanormalHerkesin filmlik bir hayatı vardır. Birde bu adamın filmine bakın!