Bir Adamın Günlüğü

KALPSİZ MÜZEYYEN!

-Kimseden bir beklentim yok Çavuş

+Siktir lan. Herkesten beklentin var!

-Beklediğim kimse gelmiyor Çavuş. Canım yanıyor, ciğerlerim nefesimi kabullenemiyor! 

+Alkolü bırakmalısın

-Beynim uyuşamazsa yaşayamam

+Allah derdin iki yıl önce ne oldu?

-Bi Müzeyyen istedik vermedi. Her şey bok oldu.

+Müzeyyen'in umurunda değilsin. Hatta böyle yazıyor olman hoşuna gidiyor, egosu tatmin oluyor.

-Müzeyyen de ego yok be Çavuş. Müzeyyen denen hergelede KALP yok KALP!

+Nasıl kalp yok?

-Onla ilk buluşmamızda anlamıştım. Kalbi yoktu ki, kimseyi sevemezdi o. Ona ses veren, maşallahı olan zehir gibi bir kafa veren Allah kalbini de o ikisine karşılık almıştı!

+Seni nasıl sevdi lan o zaman?

-Aklıyla. Müzeyyen hep aklıyla hareket etti, yalvardım ona bir kalbin var kalbini kullan kullan ki ölümsüz olsun. O aklını seçti, aklına yattığım için beni sevdi, akıl dışı gittiğim için beni sildi.

+Müzeyyen iyi biri de değil o zaman

-Aynen öyle. Kalbi olmadığı için iyiliği de kötülüğü de bilmiyor. Lakin evrensel ahlak kuralları hep akla yatkın geldiğinden iyi gibi görünüyor.

+Hey gidi Kalpsiz Müzeyyen.

-Sokmuşum dünyasına Çavuş kalpsiz birine bilmem kaç aydır kalp masajı yapıp duruyoruz ben bu dünyamın anasını da 

+Yavaş gel 

-Bu dünyamın senaristinin 

+Şşş!

-1-2-3

+Avaramuuu... 

Not: Kitabı kapatmıştık mamafih 18 Şubat'ta Müzeyyen neden yazmıyorsun dedi cevap veremedim abiler bende vur dedim vur kalemin ucuna yaz gitsin. Olaylar epey karıştı; takipte kalın!