Kulaklıklar kulakta. Yatağa yüz üstü uzanmış, göğsüme bir yastıkla kasis yapmış, kalemi elime almışım...
Evim şehrin en sütünde, yatağımda evimin. Şehre arkamı döndüm. Çarşafım epey dağınık. Kağıtlarımın yanında bir kitap ''Alaskanın Peşinde''. Kitabın altında mavi renkli 3. Sınıf bir Türkçe kitabı- kardeşimin olsa gerek. Yerde kırmızı bir kaleci eldiveni, bir matematik tesi, mavi bir bornoz, bir terzi poşeti velhasıl odam da yaşamım gibi çok dağınık.
Şarkılar madde gibi veya hayal gücü çalıştırma makinesi. Ben şarkıları titreyerek dinler ve bu lanet şeyin geçmesi için duvarı yumruklarım. Titremeye başladım özellikle de ellerim. Beynim uyuşmaya başladı. Aklıma eskiler geldi. Bir yumruk daha. Bu sefer duvarın canı yanmış olmalı diye düşündüm. Fakat titreme geçip müzik kapandığında anlıyordum '' Duvarın hiç canı yanmıyor''. Ben ise ellerimi kapatamıyorum.
Bundan dört gün önceydi, beynimim üşüttüm. Sanırım canı yandı. Lanet olası duvarın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Adamın Günlüğü
ParanormalHerkesin filmlik bir hayatı vardır. Birde bu adamın filmine bakın!
