Bir Adamın Günlüğü

Hepiniz İZLEYECEKSİNİZ

Bir gece söz verdi son kez sesimi duy dedi ben gidiyorum dedi. Aldım tabakamı sardım bir tane inceden sonra döndüm Allah'a bu gece olmaz dedim ecel gelecekse bu gece gelmesin. Sabahı don lastiğiyle çektim sardıkça sarmaladım yaktıkça yarını düşledim. Bir kutu hap aldım attım cebime tedavisi buymuş doktor al dedi, uğurlarken onu içersin sonra uğurlarlar seni. Ölüme gidiyordum bir telefon jokerim kalmış. Hava soğuk çıktım sabahın namazında. Kaç volta attım bilmem, ilk otobüsle şehre atladım. Telefonda para yok abi, kimseyi aramamışız bitik haldeyiz. İnsanlar, insanlar deli diyor deli be abi. Hiç mi telefoncu olmaz hepsi kapalı dolanıp durdum çarşıda buldum sonunda bir tane hikayemizi anlattım önce, sonra doldur usta dedim. Bu seferlik benden olsun dedi gülümsedim para üstünü aldım. Bizim buralarda bir cami var Yeni Cami kafaya koydum orada öleceğim. Aradım Müzeyyen'i... 

Bir 'Alo' deyişi var Alexandır abi geldi aklıma içimden bir ses telefonu bu yüzden icat etmiş olmalı diye düşündü bir on saniye konuşamadım Merhaba dedim. Başladık konuşmaya bir çöpçü abi bıraktı çöpleri benim konuşmaya odaklandı. Ayakkabı tezgahını açacak boyacı tezgahı açamadı. İçimi acıtıyor abiler, ablalar... Olmaz diyor git diyor benim benliğim gidiyor, olmaz diyor tüm olurlarım olmaz oluyor. Hapları çıkardım bu işin bitişi yok dedim. Tam atacağım ağzıma çöpçü abi meraklı ayakkabıcıyı heyecan sarmış nerdesin dedi. Caminin önündeyim dedim bende oralardayım dedi. Allah'ım dedim camiye bakarak büyüksün kafam gökte. Gel dedim nostaljiye gidelim iki menengüç gelsin nasıl başladıysa öyle bitsin. Tamam dedi, attım hapları çöpçünün kovaya gülümsedi...