Yokluğun

569 67 2
                                    

Saat 00:21. Kalemim var, kağıdım var müziğimde var bir de karşımda bir şehir var sen yoksun. Nasıl anlatırım bilmiyorum. Böyle müzik dinliyorsun işte her taraf siyah, sonra kapanıyor gözlerin biri geliyor aklına hep aynı kişi yada ben de hep sen geliyorsun. Gitmiyorsun

Hissediyorsun. Yokluğunun dibine vuruyorum. Sonsuzluğu düşlüyorum. Sen yoksun ya sürekli düşüyorum. En dibe vuruyorum. Bir sandal misali vuruyorum kıyıma. Deniz maviliğin kaybetmiyor, rüzgârda sertliğini, sandalıma vuruyor dalgaları sürekli.

Hissizleşiyorsun. Yokluğundan, yok oluyorsun. Ve kalıyorsun orda hep sen oluyorsun. 8 Yapraklı bir papatya misali. Seviyorla başlıyorsun ik yaprağı kopartmaya işte


Bazen sakinleşiyorsun. Fakat çoğu zaman çıkmıyorsun akıldan. Yalnız uzaksın. Uzaktasın.

Ağlıyorsun. Bilhassa geceleri... Gözlerin kapanıyor dedim ya işte açtığında gözünü siliyorsun ve gözümün önüde beliriyor hayaletin. Seni sildiğim gibi siliyorum göz yaşlarımı işte. Kalbim acıyor.

Bir Adamın GünlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin