Chapter 19
"ဆရာကျိုး ဘယ်ကိုတအား ကြည့်နေတာတုန်း"
ဘေးမှဆရာတစ်ယောက်ကနောက်ပြောင်လာသည်။
"ခင်များကျောင်းသားတွေက မက်ခါဘယ်လိုမောင်းရမလဲတောင်မသိဘူးမလား၊သူတို့အတန်းAကိုမယှဥ်နိုင်တဲ့ဟာ နောက်နှစ်မှပြိုင်လည်းနောက်မကျသေးပါဘူး"
"ဒီသုံးယောက်ကမတူဘူး၊ သူတို့ကအတန်းထဲမှာအတော်လေးအရည်အချင်းရှိတဲ့သူတွေပါ"
ကျိုးဖေးရွယ်၏အတန်းမှတပည့်များမှာ သုံးစားမရသည်က လူတိုင်းလက်ခံထားသောအချက်ပင်။သို့သော် ဤတစ်ခေါက်တွင်တော့ သု့တွင် ပြောမပြနိုင်သော ယုံကြည်မှုမျိုးရှိနေခဲ့သည်။
ပြိုင်ပွဲ၏ပထမ၂မိနစ်တွင် ယွမ်ရှင်းကျဲတို့အဖွဲ့မှာ ပထမဆုံးအတားအဆီးဖြစ်သော အလတ်စား ကြယ်သားရဲနှင့်ရင်ဆိုင်ရတော့သည်။ ကျိုးဖေးရွယ်လည်း ထိုသုံးယောက်သည် စုပေါင်းအင်အားဖြင့် ကြယ်သားရဲ၏ခေါင်းအားခုတ်ပိုင်းလိုက်မည်ကို မျှော်လင့်စွာ ကြည့်နေလိုက်သည်။
ထို့နောက်တွင်သူက ထိုသုံးယောက်လျင်မြန်စွာလှုပ်ရှားလျက် ထိုနေရာမှ တကွဲတပြားဆီခွဲထွက်သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့သည်၊ အပြာရောင်အလင်းစက်လေးသုံးခုမှာ သရဲခြောက်ခံလိုက်ရသလို မတူညီသောဦးတည်ရာကို လျင်မြန်စွာပြေးထွက်သွားကြလသည်။ ကျိုးဖေးရွယ်အမူအယာမှာအေးခဲသွားခဲ့သည်၊
"ဟားဟားဟား ဒီလောက်တောင်လူမညီတဲ့အသင်းမျိုး ပထမဆုံးမြင်ဖူးတာပဲ"
ဘေးရှိဆရာမှာ ဗိုက်ကိုနှိပ်လျက် ရယ်လိုက်သည်၊
"မစ်စတာကျိုးရေ ဒါကခင်များရဲ့အတန်းကအတော်ဆုံးကျောင်းသားတွေလားဗျာ"
ကျိုးဖေးရွယ်မှာရှုပ်ထွေးနေပြီး သူ၏အမူအယာကိုပင်မထိန်းချုပ်နိုင်ချေ။ သို့သော်သူက ချောင်းအသာဟန့်လျက် ပြောလိုက်သည်။
"အန္တရာယ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးရှောင်ရှားတာကောင်းတဲ့ရွေးချယ်မှုပဲ"
