Chapter 48
ချီယုက အံ့အားသင့်သွားကာ လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်ကတည်းက ချုပ်တည်းထားခဲ့ရသော ခံစားချက်များပေါက်ကွဲသွားခဲ့သည်။
သူက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ ဒေါသတကြီးဖြင့်..
"ရှင်းကျဲ...အဲ့ဒီ့ကောင်က မင်းကိုဘယ်လောက်ပေးမှာမို့လို့လဲ...သူက အိုမီဂါတွေကိုကြောက်တတ်တဲ့သူတစ်ယောက်လေ....မင်းကို လုံးဝကောင်းကောင်းဆက်ဆံမှာမဟုတ်ဘူး...မင်းရူးနေတာလား..."
ယွမ်ရှင်းကျဲက သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးအား ကွေးညွှတ်လိုက်ရင်း "ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူပေးတာကမင်းထက်တော့များတယ်လေ..."
ချီယု၏ မျက်လုံးများတွင် မနာလိုစိတ်များဖြင့်ပြည့်နှက်လာခဲ့သည်။
"မင်း ငါ့ကိုဒီလိုနည်းနဲ့စိတ်တိုစေချင်နေတာလား..."
"အိုး..တကယ်တော့ငါမင်းကို ဓားနဲ့ခုတ်ပစ်ချင်တာ..."
“မင်း….” ချီယုက သူ့ဒေါသသူအနိုင်နိုင်ပြန်ထိန်းလိုက်သည်။ သူတို့လမ်းခွဲခဲ့စဥ်က တစ်နေ့တွင် ယွမ်ရှင်းကျဲနောင်တရကာ သူ့ထံပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်မှုအပြည့်ရှိခဲ့သည်။
ယခုမူ ယွမ်ရှင်းကျဲက လော့ဝမ်ချွမ်း၏မက်ခါပြင်ဆရာဖြစ်သွားလေပြီ။ ချီယုအနေဖြင့် သူတို့၏ဆက်ဆံရေးကို ဆိုးရွားမသွားစေရန်အတွက် သူ့စိတ်တွင်းရှိမနာလိုမှုများအား ထိန်းချုပ်ထားရန်သာတတ်နိုင်တော့သည်။
"ရှင်းကျဲ...ငါဒီနေ့ မင်းကိုစိတ်ဆိုးအောင်လုပ်ဖို့လာခဲ့တာမဟုတ်ဘူး..."
ချီယုက အသံကိုလျှော့လိုက်သည်။
"ပဉ္စမပြိုင်ပွဲမှာ မင်းနဲ့စုကျီနန်ပြိုင်ရမယ်ဆိုတာကို ငါတွေ့ခဲ့တယ်..."
ယွမ်ရှင်းကျဲက သူ့အားအေးစက်စက်စိုက်ကြည့်နေသည်။
"ငါ့ကို အထင်မလွဲနဲ့ပါနဲ့...မင်းအနိုင်ရဖို့ ငါတကယ့်ကိုမျှော်လင့်တာပါ....”
ချီယုက ယွမ်ရှင်းကျဲကိုကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ဒါပေမယ့် မင်းနဲ့ စုကျီနန်က အင်အားအရမ်းကွာတယ်လေ..."
