Chapter 91
ယွမ်ရှင်းကျဲက လော့ဝမ်ချွမ်း မနက်စာလွဲယူခဲ့သည်ဟု ထင်လိုက်ချိန်တွင် သူ့ဘေးမှ အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရသည်။
"မင်းဒီမနက် အစောကြီးထခဲ့ရတော့ မင်းစိတ်မကြည်မှာစိုးမိတယ်လေ...."
လော့ဝမ်ချွမ်းက တည်ငြိမ်စွာပြောလိုက်သည်။
"ဒီတော့ မင်းအတွက် ချိုတဲ့ဟာလေးယူခဲ့ပေးတာ...."
ယွမ်ရှင်းကျဲ ခဏမျှ အံ့ဩသွားကာ မနက်စာစားနေရာမှရပ်လိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင် လော့ဝမ်ချွမ်း၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်တို့ ကွေးညွတ်သွားကြောင်း မြင်လိုက်ရသည်။
သူ့ကို ကလေးတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံနေသည်ဟု ရေးရေးလေးခံစားနေမိသည်။
"အိုး... အဲ့လိုလား...."
ယွမ်ရှင်းကျဲ အနည်းငယ်ပီတိဖြစ်ရသော်လည်း တစ်ချိန်တည်းတွင် အနည်းငယ်ဝမ်းနည်းသွားရသည်။
ထို့ကြောငိ့ သူ့အိတ်ထဲမှ တော်ဖီတစ်တောင့်ထုတ်ယူကာ လော့ဝမ်ချွမ်းကိုပေးလိုက်သည်။
"ဒါဆို စီနီယာသာ့ချွမ် ဒေါသမထွက်ပါနဲ့..."
လော့ဝမ်ချွမ်းမတုန့်ပြန်နိုင်သေးမီ ယွမ်ရှင်းကျဲက ချိုချဉ်လေးတစ်ခုကို သူ၏ရင်ဘတ်အိတ်ကပ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ထည့်လိုက်သည်။
ယွမ်ရှင်းကျဲ ဤသို့လုပ်လိုက်မည်မှန်း သူမမျှော်လင့်မိပေ။ သူ့အိတ်ကပ်ထဲသို့ ချိုချဉ်လေးတစ်ခုထည့်လိုက်သော်လည်း ကျောက်တုံးတစ်တုံးထည့်လိုက်သလိုခံစားရကာ အတော်လေးလေးလံနေသလိုပင်။
လော့ဝမ်ချွမ်း၏ လည်စိက မြင့်ချည်နိမ့်ချည်ဖြစ်သွားသည်။
ယွမ်ရှင်းကျဲ စကားပြောပြီးနောက်တွင် ခုဏက သူ၏အပြုအမူမှာ အတော်လေး စိတ်ကြီးဝင်သလိုဖြစ်သွားကြောင်း သတိပြုမိလိုက်သည်။ အဆုံးတွင် လော့ဝမ်ချွမ်းက သူ၏စီနီယာသာမက သူ၏ဘော့စ်လည်းဖြစ်နေသည်။ သူ့တွင်အေးစက်သော စိတ်နေစိတ်ထားရှိ၍ စနောက်ခံရသည်ကို မကြိုက်လောက်ပါချေ။
လော့ဝမ်ချွန်းက သူ့ဘေးတွင် မျက်နှာသေဖြင့်ထိုင်နေပြီး ရှေ့ကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် မှတ်ညဏ်ရည်တု၏အသံက သူတို့ အာကာသယာဉ် စခန်းကိုရောက်တော့မည်ဟု ပြောလာသည်။
