Chapter 121
“ဘာကိစ္စရှိလို့ပါလဲ။”
ယွမ်ရှင်းကျဲ ချင်ရွှမ်းကို မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။
လျင်မြန်ဖြတ်လတ်သော မျက်လုံးများက ယွမ်ရှင်းကျဲ၏ လည်ပင်းမှသွားရာများကို ချက်ချင်းတွေ့သွားသောကြောင့် မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့်မေးလိုက်သည်။
“လည်ပင်းက ဘာဖြစ်တာလဲ။ ယာယီအမှတ်အသား လုပ်ခံထားရတာလား။”
“ဒါက ကျွန်တော့်လွတ်လပ်မှုပါ။ ယွမ်ရှင်းကျဲ ပုံမှန်လေသံဖြင့်ပြောလိုက်၏။
“ကျွန်တော်နဲ့ပဲဆိုင်တယ်”
“အရူး။” ချင်ရွှမ်း အံကြိတ်ကာပြောလိုက်သည်။
“မင်း အဲ့ဒီ လော့ဘာဆိုလား အဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ အတူတူမရှိသင့်ဘူး။”
ယွမ်ရှင်းကျဲမှ ပြန်ချေပလိုက်သည်။
“ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် ချီယုမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်။”
.
ချင်ရွှမ်း ထပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ “ဒီအပတ် အုပ်စုပြိုင်ပွဲပြီးရင် အင်ပါယာမြို့တော်ကို ပြန်လာခဲ့ပါ။”
“ကျွန်တော် မလာချင်ဘူး။” ယွမ်ရှင်းကျဲ ချက်ချင်းပင် ငြင်းလိုက်သည်။
“မင်း အရမ်းတော်လွန်းလို့ မင်းအဖေက မက်ခါနဲ့ ဆုချဖို့လုပ်ထားတာ။” ချင်ရွှမ်း တည်ငြိမ်စွာပင် ပြောလိုက်၏။
“ခြောက်သန်းလောက်တန်မယ်ထင်တယ်။”
သို့သော် ပြန်ခေါ်ရခြင်းအကြောင်းအရင်းမှာ မက်ခါကြောင့်မဟုတ်မှန်း ယွမ်ရှင်းကျဲစိတ်ထဲတွင် သိနေ၏။ ထို့ကြောင့် တိုက်ရိုက်ပင် မေးလိုက်လေသည်။
” ဘာလို့ပြန်ခေါ်ရတာလဲ။ တကယ့်အကြောင်းရင်းကိုပြောပါ။”
ချင်ရွှမ်း ယွမ်ရှင်းကျဲကို ညာလို့မရမှန်းသိနေသောကြောင့် အမှန်ကိုပြောလိုက်၏။
“မင်းနဲ့ချီယုရဲ့ စေ့စပ်ပွဲကြောင့်ပါ။ ငါတို့ချီမိသားစုနဲ့ ဆွေးနွေးချင်တယ်။ မင်းနဲ့ ချီယုက စေ့စပ်ထားတာကို ဖျက်လိုက်ပေမယ့် ဒီကိစ္စက နှစ်ဘက်စလုံးရဲ့ အနာဂတ်တွေရော လုပ်ငန်းကိစ္စအရရော ပါဝင်နေတယ်။ မင်းပြန်လာမှဖြစ်မယ်။
