Chapter 83
ခေါင်းဆောင်ချန်ကျွင်းက သူ၏အားအင်ကုန်ခမ်းနေသောအဖွဲ့သားများအား ပြောပြနေ၏
" ငါတို့ဒီတခါအရမ်းကံကောင်းတယ်…နိုအာ ဒါမှမဟုတ် ဖန့်ယွင်နဲ့မကျလိုက်ဘူး…အဖွဲ့ထဲမှာ ကစားသမားတွေအကုန်လုံးက ငါတို့ထက်အားနည်းတဲ့လူတွေကြီးပဲ…ပြီးတော့ ငါတို့ရဲ့ပထမဆုံးပွဲကရှင်းဟိုင်နဲ့ဆိုတော့ သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းလိုပဲသဘောထားပြီး အေးဆေးလေးနိုင်နိုင်တယ်…"
ချန်ကျွင်းစကားပြောပြီးသည့်နောက်တွင်တောင် ဂျက်ကော့ကျောင်း၏အသင်းသားများမှာ သူတို့မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးတစ်ပွင့်ဖြစ်ပေါ်မလာခဲ့ချေ။ သူတို့အားကြည့်ရသည်မှာ အလွန်စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်နေပုံပင်။
" ရှင်းဟိုင်စစ်တက္ကသိုလ်က လူသစ်အဖွဲ့ဆိုပေမယ့် ယွမ်ရှန်ကော စိန့်ကလီယိုကောက လွယ်ကူတဲ့ပစ်မှတ်မဟုတ်ဘူးနော်…"
ချန်းကျွင့်မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ တစ်ဖွဲ့လုံးအားပြောလိုက်လေသည်။
" အဲ့တော့ အရမ်းပေါ့လျော့မနေနဲ့ မင်းတို့ကြိုးကြိုးစားစားလေ့ကျင့်ရဦးမှာ…"
သူတို့ထွက်ခွာသွားသည်နှင့်တပြိုက်နက် လူတိုင်းစကားပြောနေခြင်းမှာစတင်လာခဲ့သည်။
" မနေ့တုန်းက ငါ ငါကအရမ်းအားနည်းတယ်ဆီကို တောင်းဆိုမှုတွေအများကြီးပို့ထားတာတောင် သူငါ့ကိုလျစ်လျူရှုနေတုန်းပဲ…"
" သူကဘယ်သူလဲ… တကယ်ပဲ ငါတို့ကျောင်းမှာ အဲ့လိုသန်မာတဲ့သူရှိတာလား…"
ရှီးပေါ်လိုင် သူ၏သွားများအားကြိတ်လိုက်ကာ
" မဟုတ်သေးဘူး ကစားပွဲအကြီးကြီးမစခင် အဲ့ကောင်ကိုငါရိုက်ပစ်ရဦးမယ်… အဲ့ကောင်ကအရမ်းလှည့်စားတတ်လွန်းတယ်… မင်းတို့မှာ သူနဲ့မကစားရသေးတဲ့မက်ခါကြယ်ပွင့်အကောင့်များရှိရင် ငါကိုတစ်ခုလောက်ခဏငှားဦး…"
ချန်ကျွင်းသူ၏အဖွဲ့သားများက ဂိမ်းထဲရှိပြိုင်ဘက်တစ်ယောက်ပြောနေကြသည်အား ကြားလိုက်ရချိန်တွင် " အဲ့ဒါကဂိမ်းတစ်ပွဲပဲလေ မင်းတို့ကဘာလို့အဲ့လောက်အရေးတယူဖြစ်နေတာလဲ…"
