Chapter 96
ဟဲဟောင်မင် ကွင်းမှထွက်လာပြီးနောက် မျက်လွှာချလျက် စောင့်ဆိုင်းနေရာသို့ရောက်လာသည်။ ထို့နောက် သူ့အသင်းသားများကိုကြည့်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။
: “တောင်းပန်ပါတယ်...”
“ခုနက ငါပြောသလိုပါပဲ မင်းတုန့်ပြန်နိုင်အောင်ထပ်ပြီးလေ့ကျင့်ဖို့လိုဦးမယ်။ အရိပ်မက်ခါတွေက မင်းရဲ့ အားနည်းချက်ပဲ။”
ရစ်ချက်သက်ပြင်းချကာ ထပ်ပြောလိုက်သည်။
“အက်ရှလေ့ကိုရှုံးထားတာတောင် အမှတ်မရှိသေးတာလား။”
သူ့လေသံထဲတွင် ဒေါသသံပါနေ၏။
အခြေအနေမှာ ရုတ်တရက် တင်းမာသွားသည်။
ဟဲဟောင်မင် ၏မျက်လုံးထဲတွင် အပြစ်ရှိသောခံစားချက်များနှင့်အတူ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထား၏။
အော်ရီရယ် မှ မတတ်သာတော့ဘဲ ဝင်ပြောလိုက်၏
“ နည်းပြ ကျွန်တော်တို့နိုင်ဖို့အခွင့်အရေးရှိပါသေးတယ်...”
ရစ်ချက် ဟဲဟောင်မင်းကို ဘာမှဆက်မပြောတော့ချေ။
ထိုအချိန်တွင် ဒုတိယပြိုင်ပွဲစတင်ရန် နီးလာလေပြီ။
ရစ်ချက် ဖန်သားပြင်ကိုမော့ကြည့်တာ အလိုလျောက်ပြင် မျက်မှောင်ကြုတ်ထားမိသည်။
ကာလက်နှင့် ချီယု အလွန်ကောင်းအောင် ကစားနိုင်ပြီး ရှီးပေါ်လိုင်ဘက်မှ အမှားများလုပ်မိမှသာ ယခုပွဲတွင် နိုင်နိုင်ချေရှိမည်ဖြစ်၏။
“ယွမ်ရှင်းကျဲ သူတို့ကို အလျော့မပေးရင်ကောင်းမယ်။”
ရစ်ချက် ရေတစ်ငုံသောက်ရင်း ဖြည်းညှင်းစွာပြောလိုက်သည်။
“အိုမီဂါတစ်ယောက်ကို ကျောင်းအသင်းထဲ ထည့်ထားတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ရှင်းဟိုင်ကလူတွေ နောင်တရသင့်နေပြီ။”
ဂျက်ကော့အသင်းနည်းပြက လှောင်ပြုံးလေးပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။
“ ဒီနေ့ငါတို့က လုံးဝအပြတ်အသတ်နဲ့ကို နိုင်မှာ။”
