Chapter 119
ယွမ်ရှင်းကျဲက ချီယုလက်တွင်းမှ အလျင်စလိုရုန်းထွက်သော်ငြား ချီယုကလွှတ်မပေးချေ။ သူတို့နှစ်ဦးက အတန်ကြာသည်အထိ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေကြသည်။
ထိုစဥ် သူ့အနားသို့လျှောက်လာသော ခြေသံများကိုကြားမိလိုက်သည်။
လော့ဝမ်ချွမ်းက သူတို့ထံသို့ခြေလှမ်းကျဲများဖြင့်လျှောက်လာခဲ့ပြီး သူတို့နှစ်ဦးရှေ့၌ရပ်လိုက်၏။
ယွမ်ရှင်းကျဲရင်းနှီးနေသော ပူရှိန်းနံအပြင် ဝိုင်နီရနံကိုပါ ရလိုက်သည်။
လော့ဝမ်ချွမ်း သောက်ထားတာလား...
ချီယုက နာကျင်စွာအော်လိုက်၏။ သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကိိုကိုင်ထားသူမှာ လော့ဝမ်ချွမ်းမဟုတ်ပဲ မက်ခါတစ်ခုဖြစ်သည်ဟူ၍ပင် တွေးမိလိုက်သည်။ သူက ယွမ်ရှင်းကျဲလက်ကို မကြာခင်ပင်လွှတ်ပေးလိုက်၏။
လော့ဝမ်ချွမ်းက ချက်ချင်းပင် ယွမ်ရှင်းကျဲဲလက်ကိုဆွဲလိုက်ရင်း ဓာတ်လှေကားထဲသို့သူနှင့်အတူဝင်စေသည််။
ယွမ်ရှင်းကျဲက သူ့နောက်ကျောကို ကြောင်အအလေးကြည့်နေရင်းလိုက်ပါလာခဲ့သည်။ လော့ဝမ်ချွမ်းအလွန်စိတ်ဆိုးနေသည်ကို သူခံစားမိသည်။
ဓာတ်လှေကားထဲရောက်သောအခါ လော့ဝမ်ချွမ်းက ယွမ်ရှင်းကျဲကိုစကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲ စိုက်ကြည့်လာသည်။
ထိုကဲ့သို့အကြည့်ကို ယွမ်ရှင်းကျဲတစ်ခါမှရင်မဆိုင်ဖူးချေ။
“စီနီယာ...ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ...”
လော့ဝမ်ချွမ်းက တစ်ခွန်းမှပြန်မဖြေပဲ အခန်းတွင်းကိုသာဝင်စေခဲ့သည်။
ယွမ်ရှင်းကျဲအခန်းထဲရောက်သည်နှင့် မီးများလင်းထိန်သွားခြင်းနှင့်အတူ လော့ဝမ်ချွမ်းက သူ့ဘက်လှည့်လာသည်။
နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် လော့ဝမ်ချွမ်းက လက်ကိုဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ သူ့လက်က ယွမ်ရှင်းကျဲနားရွက်ဘေးမှဖြတ်သွားကာ အခန်းတံခါးကိုပြင်းထန်စွာပိတ်ပစ်လိုက်၏။ နောက်လက်တစ်ဖက်က အခန်းတွင်းရှိမီးများကို ငြိမ်းစေလိုက်သည်။
