Chapter 107
ရှင်းဟိုင်တက္ကသိုလ်နှင့် ကယ်လီတိုမက်ခါတက္ကသိုလ်ကြားပြိုင်ပွဲက တစ်ပါတ်အကြာ၌ စတင်မှာဖြစ်သည်။
ကြားဖြတ်ကာလတွင် NCLM စီစဉ်သူက ကစားသမားများအား သီးသန့်လေ့ကျင့်ရေးနေရာနှင့်အစည်းအဝေးခန်းကို နေရာချထားပေးသည်။
မနက်တိုင်း ကျောင်းအဖွဲ့သားများ နေ့စဉ်လေ့ကျင့်မှုပြီးသည်နှင့် နည်းပြက တိုက်ခိုက်နည်းဗျူဟာများ ဆွေးနွေးရန် အစည်းအဝေးခေါ်လေ့ရှိသည်။
ယနေ့တွင် စိန့်ကလီတိုတက္ကသိုလ်နှင့် ရှင်းဟိုင်တက္ကသိုလ်၏အစည်းအဝေးခန်းမက ဘေးချင်းကပ်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
“တစ်ယောက်ချင်းပြိုင်တာနဲ့ အုပ်စုလိုက်ပြိုင်တာကို ငါနေရာညှိထားတယ်... ”
ရစ်ချက်က ပြောသည်။
“ဟဲဟောင်မင်..မင်း ချီယုနဲ့ကာလက်ကိုခေါ်သွားရမယ်... ခယ့်လိုင်...မင်းကအက်ရှလေနဲ့နေရာလဲရမယ်... ပြီးတော့…ယွမ်ရှင်းကျဲ မင်းကတစ်ယောက်ချင်းစီပြိုင်ရမယ်...”
အားလုံးက ရစ်ချက်ရဲ့အစီအစဥ်ကြောင့် အံ့သြသွားကြသည်။
တကယ်တမ်းတွင် ရစ်ချက်က ယွမ်ရှင်းကျဲကို သဘောကျခြင်းမရှိချေ။
ယခုတွင်မူ တစ်ဦးခြင်းပြိုင်ပွဲကို ယုံယုံကြည်ကြည်ဖြင့် လွှဲပေးနေသည်။
“ကြည့်...ညီလေးယွမ်...မင်းအရင်တစ်ခါကောင်းကကောင်းလုပ်နိုင်လို့ အသိအမှတ်ပြုခံရတာတွေ့လား...”
အော်ရီရယ်က ယွမ်ရှင်းကျဲနားနားကပ်ကာ တီးတိုးဆိုသည်။
“ခယ့်လိုင်တို့၊ ကာလက်တို့ထက် မင်းကအများကြီးပိုသန်မာတယ် သိလား…”
သို့ရာတွင် ယွမ်ရှင်းကျဲက အဆိုပါကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်၍ စိတ်ခံစားချက်မကောင်း။ တစ်ဦးချင်းပြိုင်ရမည်ဆိုကတည်းက သူ့ပုခုံးပေါ်ရှိတာဝန်မှာ ပို၍ကြီးလေးသွားပြီဖြစ်သည်။
ရစ်ချက် ဆက်ပြောသောအကြောင်းအရာများကြောင့် ယွမ်ရှင်းကျဲအပေါ် လူတိုင်းကစိုးရိမ်သွားကြ၏။
