Chapter 61
ယွမ်ရှင်းကျဲက လော့ဝမ်ချွမ်း၏မျက်ဝန်းများကိုကြည့်လိုက်ရင်း အဆိုပါမျက်ဝန်းများအတွင်း သူနစ်မြုပ်သွားတော့မလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ရှည်လျားကျဥ်းမြောင်းသောမျက်ဝန်းများကို ထင်ရှားသောမျက်ရစ်တစ်ထပ်နှင့် ကော့ညွှတ်သောမျက်တောင်များကဝန်းရံလျှက်ရှိသည်။ မျက်ဝန်းထဲတွင် ယွမ်ရှင်းကျဲ၏ရှော့ခ်ရနေသောပုံရိပ်သည် ကြည်လင်စွာထင်ဟပ်နေသည်။
သူတို့နှစ်ဦးမှာ အလွန်နီးကပ်နေသောကြောင့် လော့ဝမ်ချွမ်း၏ အသက်ရှုထုတ်လိုက်သောလေသည် သူ့မေးဖျားပေါ်သို့ နွေးထွေးစွာ ကျဆင်းလာသည်။
ယွမ်ရှင်းကျဲက မသိစိတ်ဖြင့်တံတွေးမြိုချလိုက်မိသည်။
လော့ဝမ်ချွမ်းက အသက်ရှူနှုန်းကိုထိန်းရန်ကြိုးစားသော်လည်း ၎င်းကပို၍မြန်ဆန်လာခဲ့သည်။ သူအနည်းငယ်လှုပ်လိုက်ပါက သူတို့နှာခေါင်းထိပ်များ အချင်းချင်းထိတော့မည်ပင်။
သူ့နှလုံးခုန်နှုန်းကြောင့် နားရွက်ဖျားများသည် နီရဲလာလေသည်။ မရေရာသောလေထုသည် သူတို့နှစ်ဦးကြားတွင် ပျံ့နှံ့လာသည်။
ယွမ်ရှင်းကျဲ သတိပြန်ဝင်လာချိန်တွင် သူ့ခါးတစ်ဝိုက်တွင်ရှိသော လော့ဝမ်ချွမ်း၏လက်ဖဝါးကို အသာအယာဖယ်လိုက်သည်။
လော့ဝမ်ချွမ်းက ယွမ်ရှင်းကျဲလက်ချောင်းအထိအတွေ့ကြောင့် အိမ်မက်ဆန်ဆန်အခြေအနေမှ နိုးကြားလာသည်။ သူက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထိန်းချုပ်နိုင်သောအခြေအနေသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားသည်။
လူငယ်လေး၏ခါးမှလက်ဖဝါးကို တည်ငြိမ်စွာဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သြရှရှအသံဖြင့်
“ကိုယ်..မရည်ရွယ်ပါဘူး..”
လော့ဝမ်ချွမ်း၏တုံ့ပြန်မှုအပေါ် ယွမ်ရှင်းကျဲနားလည်ပေးနိုင်သည်။ စွန့်ပစ်ကြယ်တွင်နေထိုင်ဖူးသူများသည် အလွန်အန္တရာယ်များပြားလှသောပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် အမြဲလိုလို သတိအပြည့်နှင့်နေလေ့ရှိကြသည်။ ဤကဲ့သို့အပြုအမူသည် လက်သင့်မခံနိုင်စရာမဟုတ်ပေ။
