Chapter 138
သို့ရာတွင် ဤကိစ္စက အမှန်တကယ်ဖြစ်ပျက်သွားကြောင်း သိပြီးသည့်အခါမှသာ သူမ၏ ပျော်ရွှင်သောအမူအရာက ထိတ်ထိတ်ပျာပျာ အမူအရာဖြင့် ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူမ အသံလည်း တုန်ယင်လာသည်။
" ဒါဆိုရင် ယွမ်ရှင်းကျဲရော သူ အခု ဘယ်လိုနေသေူလဲ... သူ့ဂလင်းက တော်တော်ထိခိုက်သွားတာလား..."
ကျိုးဖေးရွှယ် ငြိမ်ကျသွားသည်။
သူမ ဘေးနားမှ အစေခံကလည်း ခေါင်းငုံ့ထားပြီး ဘာမှမပြောရဲပေ။
" မင်း ပြောပြစမ်း..."
ဘုရင်မကြီးက အစေခံကို စူးစူးရဲရဲကြည့်နေသည်။
အစေခံမှာ အလွန်ကြောက်လန့်လွန်းသည့်အတွက် ဒူးထောက်မိမတတ်ပင်ဖြစ်နေပြီး တုန်နေသည်။
" ယွမ်... ယွမ်ရှင်းကျဲရဲ့ ဂလင်းက တော်တော်ထိခိုက်သွားလို့ ဆေးရုံက ဆရာဝန်... ပြော... ပြော... ပြောတာက..."
အစေခံက စကားပြောရာတွင်ပင် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်နေသည်။
" ဆရာဝန်က ဘာပြောတာလဲလို့ ငါ့ကို မြန်မြန်ပြောစမ်း..."
ဘုရင်မကြီးက အလွန်တည်ငြိမ်ဟန်ဆောင်နေရသော်လည်း သူမ၏ မျက်ဝန်းထဲတွင် ပျာယာခတ်နေငည့် အမူအရာများ ရှိနေသည်။
" သူတို့ပြောတာတော့ ယွမ်ရှင်းကျဲက ဘီတာဖြစ်သွားပါပြီတဲ့..."
အစေခံပြောလိုက်ပြီးသည့်နှင့် အလွန်အမင်းကြောက်လန့်သွားသည်။
ဘုရင်မကြီးက ထိုနေရာတွင်ပင်ရပ်နေပြီး သူမမျက်နှာက ပြောင်းလဲသွားသည်။
ဘုရင်မက ပျော်ရွှင်စရာကောင်းသည့် တစ်စုံတစ်ရာကြောင့် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့သည်ကို ကျိုးဖေးရွှယ်ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကိုဖွင့်ဟလိုက်ပြီး သတိထားကာပြောလိုက်သည်။
" အရှင်မ... ဒီကိစ္စကို ကျွန်တော်မျိုး ဒုတိယမင်းသားကို မပြောပြရသေးပါဘူး..."
ဘုရင်မက နောက်သို့ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ဆုတ်သွားပြီး ခုတင်စွန်းနှင့်ထိကာ ထိုင်လျက်ကျသွားသည်။
