Hide And Seek With Mr. Devil

Report 008

Artiona Novaliege.

"So? You don't have a boyfriend?", Creo asked. She's my one and only sister at nagtatrabaho s'ya sa company as our doctor and unfortunately, mataas din ang posisyon n'ya— means that I cannot lie or pwede n'ya akong iblackmail anytime. "The last one is fake. I want something real like the donuts you bought.", dagdag pa n'ya habang pinupunasan ang kamay ko matapos n'yang kumuha ng dugo roon.

I sighed at tamad na tamad na tumingin sa kanya. I am sitting in a couch while being here in her cold lair. Sobrang lamig ng room n'ya at amoy na amoy ang matatapang na gamot. Maingay rin ang mga equipment n'ya na kung ano ano ang chemicals na bumubula o kaya naman ay umuusok sa init o lamig.

'Her room is the creepiest room I hade ever been.'

Sumandal naman ako at kinross ang mga braso ko. "You know having a boyfriend is not a thing for us.", seryoso kong sagot at umaasang manahimik s'ya.

"Tsk! Tsk! Tsk! Tsk! No, sister. It's just for those who chose not to. Hindi naman pwedeng habang buhay kang titingalain, balang araw 'e may papalit din sa pwesto mo bilang matanyag na spy. And sis, you need a family!", sa dami ng beses na nagkikita kami sa monthly checked up, paulit-ulit n'ya sa'king pinapaalala na magpamilya, kaya mag-boyfriend, o kung ano man ang pinapantasya n'ya. Paniguradong susunod na d'yan na walang manyayare kung puro pera lang ang iipunin ko at hindi lalake. "Anddd, hindi mo madadala ang pera pagtanda mo! Sa dami ng bank accounts na meron ka at may black card ka pa, aba, pwede ka nang magpakain ng isang milyong tao. Use it to build you future....", at nagtuloy-tuloy na s'ya.

I let her talked for an hour at hinahayaan ko din s'yang kuhanan ako ng kung ano-ano. Our meeting and checked up ay tumagal ng dalawang oras din dahil sinasabayan n'ya ng daldal at pangaral ang bawat resulta na nakukuha. My body is normal and so does my vitals pero nakakakita pa rin s'ya ng butas para pagalitan ako.

Nakahinga naman ako ng maluwag nang makalabas sa kwartong 'yon pero bago pa man ako tuluyang makaalis ay pinangaralan n'ya ulit ako sa huling pagkakataon.

"Ate, saving people is like sacrificing yourself. Someday, kailangan mo ring bitawan 'yan at isipin ang sarili mo. Wala ka nang dapat patunayan.", malambing n'yang sabi at niyakap ako. I hugged her back at nakonsensya nang muntikan ko na s'yang irapan. I thanked her for the night at saka napagdesisyunang umuwi na.

Habang naglalakad ay napadaan ako sa store ng animal foods. Naalala ko ang pusa na nasa higaan ko kanina. It's a black and white cat with a yellow green eyes. Mataba s'ya at mabalbon. There's also a collar pero para s'yang gutom since naghahalukay s'ya sa bahay. All the commotions earlier is because of the cat and not someone who wanted to kill me. Chineck ko din 'yung pusa and everything looks normal naman at malambing din s'ya that's why I kinda like it.

When I got home, nandoon pa rin s'ya. Looks like he really waited for me at sinalubong pa ako nang makakita ng pagkain. Binigyan ko naman s'ya sa sahig at nagbihis na. After a long day, ibinagsak ko ang katawan ko sa malambot kong higaan at tumulala lang sa kisame. I have this hobby where I love to remember how my day went and figure out kung may namiss pa akong informations and important details. Bukod sa nasira kong Yate, everything looks perfectly put in their places.

I get my phone and tinawagan si Midrange. He answered immediately na ipinagtaka ko.

"Looks like you're busy.", I said at narinig ko naman ang pagtipa n'ya sa keyboard ng computer.

He snorted bago sumagot. "Kakatapos ko lang din may kausapin e.", kaswal n'yang sagot. "Gawain mo yung sa Yate?"

Hindi naman na ako nagulat sa tanong n'ya. "Yes.", I answered confidently. Napatingin naman ako sa pusa at saka tumitig nalang doon.

"Mhmm.. daming costumer na nandoon 'e. Mga tawag ng tawag."

"Gusto akong hanapin?"

"Well, bawal akong magsabi ng information about sa requests ng clients ko. Anyways, so what do you need?", he said, being back to business.

Sa tagal naming nagkakaroon ng transakyon, naging magkakilala na kami sa paraan ng makikipag negotiate. We both know our places and that's why nagtitiwala kami sa isa't isa.

"Do you know where can I buy a yacht? 'Yung limited sana or something fancy.", I said while stile staring at the cat.

He laughed and nagtaka naman ako doon. Looks like he doesn't believe me.

"What?", medyo nakakunot noong tanong ko.

"Wala, wala. Looks like yachts are on the trend..", bulong n'ya at naisip ko namang mukang may gusto rin na bumili ng Yate. "I'll give you the details later.", dagdag pa n'ya.

Tumango naman ako. "Alright. And don't forget, it's for a gift.", I added before hanging up.

Muli kong ibinagsak ang katawan sa higaan at tumulala sa kung saan. I don't usually spend money this way but it's a peace offering to that man. I also want to flaunt my money to him. Naalala ko namang ang mga sinabi ni Creo, maybe she's right, I can't take my money in my grave pero who knows? Maybe I'll spend it to have fun and play with this billionaire italian.

"Hope he likes it .", bulong ko at nakatulog na.