ព្រឹកថ្ងៃថ្មីមកដល់បើឆ្លុះបញ្ចាំងមកមើលអ្នកនៅមន្ទីរពេទ្យនាងល្អិតដាអ៊ុននៅមិនទាន់ភ្ញាក់ពីគេងឡើយយប់មិញនេះក្រពះនាងធ្វើទុក្ខខ្លាំងពេកគ្រាន់តែមកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមក៏សន្លប់បាត់មាត់ឈឹងទៅ។ ព្រះអាទិត្យចេះតែរះទៅមុខរហូតនាងតូចដាអ៊ុនបានបើកភ្នែកមកល្មមដូចគ្នាដែរនាងក៏យកដៃមកញីភ្នែកឯពោះវារាងបាត់ចុកខ្លះៗ។
« ហ៊ឹម....» ភ្ញាក់ឡើងនាងដកដង្ហើមធំបន្ធូរចិត្តដោយសារតែចិត្តខ្លួនបៅខឹងអ៊ុនវ៉ូមិនទាន់បាត់គេម្នាក់នេះពេលនាងខលទៅមានការមិនខ្ចីលើកឡើយឥឡូវនេះនាងស្អប់គេហើយ។
« គេមិនលើកទូរស័ព្ទខ្ញុំដោយសារតែរវល់ជាមួយស្រីស្នេហ៍ទេដឹង? ហ៊ឹស....យើងត្រឹមជាមិត្តមិនសំខាន់ដូចស្រីស្នេហ៍គេទេ » នាងរអ៊ូដោយការតូចចិត្តរូចថ្លើមចរិតអ៊ុនវ៉ូយ៉ាងណាក៏ដាអ៊ុនដឹងប៉ុន្ដែនាងធ្វើមិនដឹងច្រើនជាងកុំឲ្យមានបញ្ហាច្រើន។រឿងអ្វីដែលទាក់ទងជាមួយគេនាងដឹងហើយនាងបានឃើញវាដោយចៃដន្យដូចគ្នា។
រីង....រីង...!
ទូរស័ព្ទនៅលើក្បាលដំណេកនាងល៏ពន្លឺឡើងមកនាងចុចទទួលដោយមុខមិនរីក។
« អាឡូ...ខលមកធ្វើស្អី? » សម្ដីឆ្មើងឆ្មៃខ្ទាតចេញពីមាត់នាងល្អិតដាអ៊ុនដោយការខឹងក្រោធបានជានាងប្រើពាក្យគ្រោតគ្រាតដាក់អ៊ុនវ៉ូ។
( ពេលនេះឯងនៅឯណា? ហើយយប់មិញនេះឯងខលមកយើងច្រើនដងម្លេះ? មានរឿងអី? )
« គ្មានអ្វីទេមកពីខ្ញុំត្រូវទៅដើរលេងម្នាក់ឯងចង់ឲ្យឯងនិយាយប្រាប់អ្នកម៉ាក់ឲ្យខ្ញុំផងនឹងណា! អូរមែនហើយ! ជួយដាក់ច្បាប់ដែលខ្ញុំមិនបានទៅរៀនទៀតណាបាយៗ...ប៉ុណ្ណឹងសិនចុះ...ទឺត...» ដាអ៊ុនរៀបរាប់ចប់ភ្លាមបានចុចបិទទូរស័ព្ទគ្មានទុកពេលឲ្យអ៊ុនវ៉ូនិយាយអ្វីមកវិញទាល់តែសោះសំខាន់នាងនិយាយចប់អស់រឿងត្រូវខ្វាយខ្វល់បន្តទៀត។ នាងលើកទូរស័ព្ទគេចាត់ទុកថាសំណាងណាស់បើនាងលែងរវីរវល់ទៀតគេកាន់តែសប្បាយរីករាយមិនខានន៉ឡើយ។
« ខ្ញុំស្អប់ឯងណាស់ឆា អ៊ុនវ៉ូយកស្រីសំខាន់ជាងយើងទៀត » ដាអ៊ុនដាក់ទូរស័ព្ទចោលខឹងម៉ួម៉ៅមែនទែនសឹងតែអាចហក់ទៅហែកសាច់អ៊ុនវ៉ូមកញាំអស់ខ្លាំងណាស់បើម៉ាកៗនេះអីនាងអត់ចង់បានមិត្តជាមនុស្សដូចនេះសោះហើយ។
« ចាត់ទុកថាថ្ងៃនេះពួកយើងមិនបានជួបគ្នាទៅចុះ »ដាអ៊ុនក្ដៅក្រហាយរកអ្វីមកចងជេរអ៊ុនវ៉ូមិនបានត្រឹមតែមានចិត្តគុំក្នុងចិត្តទៅ។
ក្រាក....!
កំពុងតែខឹងនោះមានអ្នកគ្រូពេទ្យស្អាតម្នាក់បានចូលមករួមមានអាហារពេលព្រឹកដែលជាបបរមួយចាននិងថ្នាំយកមកឲ្យដាអ៊ុនញាំហើយលេបថ្នាំយក។
« អ្នកនាងនេះជាអាហារពេលអ្នកនាងញាំហលយសូមលេងថ្នាំផងច៎ាស » អ្នកគ្រូពេទ្យស្អាតផ្ដែផ្ដាំរួចគាត់បានដើរចេញទៅទុកឲ្យដាអ៊ុនសម្លឹងមើលអាហារដោយចិត្តមិនចង់ញាំសូម្បីតែបន្តិច។
« ហ៊ឹម....ដើម្បីសុខភាពត្រូវទ្រាំញាំណានាងអ៊ុន» ដាអ៊ុនក្រើលរំលឹកដាក់ខ្លួនឯងរួចហើយបាននាងទាញតុដាក់អាហារមកដួសញាំអស់ពីចានយកថ្នាំមកលេបបន្ទាប់មកចុចហៅគ្រូពេទ្យឲ្យយករបស់ទាំងនេះឬៅទុកវិញ។
សាលារៀន.....!
ថ្ងៃទីពីរដែលអ៊ុនវ៉ូចូលមករៀនឬីនេះនិយាយពីថាដូចមានតារាល្បីមកទៀតជាពិសេសស្រីៗទាំងអស់អរលោតកញ្ជៀវព្រោះរូបរាងសង្ហាររបស់គេមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន។
« ហ្អា....លោកអ៊ុនវ៉ូ....អីយ៉ា...សង្ហារៗណាស់អូយ...ខ្ញុំលង់ស្រលាញ់លោកហើយ » សិស្សស្រីមួយក្រុមស្រែកឡើងមកតំណាលគ្នាមិនខ្វល់ថានេះនៅសាលារៀននាងមកសារភាពចំពោះមុខពេកទទួលយកមិនបានទេ។ អ៊ុនវ៉ូស្ដាប់លឺងាកមកចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនារីម្នាក់នៅក្នុងក្រុមនេះដូចកំពុងតែឲ្យភ្នែកអ្នកកម្លោះច្បាស់ណាស់គេមិនមាត់តែញាក់ចិញ្ចើមម្ខាងឲ្យសញ្ញានាង។
ចូលមកដល់ម៉ោងរៀននារីម្នាក់ដែលអ៊ុនវ៉ូបានឲ្យសញ្ញានោះបានមកដល់មុខបន្ទប់រៀនរបស់នាយល្មមគេមិនរងចាំយូរបានសុំគ្រូមកបន្ទប់ទឹក។
« លោកពួកយើងទៅណា ? » នារីម្នាក់អោបដៃអ៊ុនវ៉ូជាប់ឆ្លៀតសួរថាពួកគេត្រូវឬៅកន្លែងមួយណា?បើនៅបន្ទប់ទឹកដូចជាមិនកើតខ្លាចមានអ្នកលឺសម្លេងមិនគួរឲ្យចង់លឺអញ្ចឹងហើយនាងត្រូវសួរយោបល់ពីអ៊ុនវ៉ូ។
«ខាងក្រោយសាលាទីនោះវាស្ងាត់ល្អណាស់មានព្រៃឈើមួយបិទបាំងដែរ » អ៊ុនវ៉ូយកដៃមកច្បិចចង្ការនាងរួចហើយបានកាន់ដៃគ្នាទៅខាងក្រោយសាលាគ្មាននរណាម្នាក់ចាប់ភ្លឹកថាពួកគេទៅណានោះឡើយសំខាន់ដឹងត្រឹមម៉្យាងវាប្រាកដជាគ្មានរឿងអាក្រក់។
មកដល់កន្លែងភ្លាមនារីម្នាក់នោះបានចាប់អ៊ុនវ៉ូថើបយកៗមិនប្រណីដៃឯអ្នកកម្លោះចាំតែឲ្យខាងស្រីចាត់ការប៉ុណ្ណោះគេតែងតែបែបនេះគ្រប់ពេលមានរឿងសិចជាមួយគ្នានោះមិនដែលខាន។
« នាងកុំប្រញាប់ពេកពួកយើងនៅសល់ពេលវេលាច្រើនណាស់ » អ៊ុនវ៉ូនិយាយឯដៃព្យាយាមដោះលេវអាវរៀនរបស់នាងយ៉ាងញាប់ដៃថានាងទៅប្រញាប់ឯអ៊ុនវ៉ូមានតែប្រញាប់លើសពីនារីម្នាក់ហ្នឹងទៅទៀត។ ពួកគេបានធ្វើរឿងមិនល្អនៅក្នុងសាលារៀនទាំងដែលរឿងមួយនេះសិស្សមិនអាចប្រព្រឹត្តវាមកបានឡើយ។
« ហ្ហាស....សឺតត...ផ្លាប់ៗៗ// » សម្លេងចេញពីខាងក្រោយសាលារៀនពន្លឺឡើងមកពួកគេទាំងពីបោលសម្រុកដកចេញដកចូលជាមួយគ្នាឯនារីម្នាក់នោះមិនដឹងជាធ្លាប់មានសិចអស់ប៉ុន្មានទេឡើងស្ទាត់ជំនាញឡើងអ៊ុនវ៉ូលើកសរសើរ÷
« វ៉ាវ...នាងពិតជាពូកែខ្លាំងណាស់ក្មេងតូចខ្ញុំចូលចិត្ត សឺតតត » អ៊ុនវ៉ូសរសើរនាងមិនដាច់ពីមាត់គេអង្គុយចុះលើថ្មមួយដុំមាននាងនៅពីលើសម្រុកបុកយកៗម្នាក់ឯងអ៊ុនវ៉ូឡើងចំហរមានមានសេចក្ដីសុខពេញទីប្រកែកមិនបានពីសេចក្ដីសុខកាយមួយនេះ។