នាងតូចដាអ៊ុនរៀបចំរបស់របរដាក់ក្នុងកាតាបដោយសិស្សទាំងអស់បានចេញពីថ្នាក់ហើយម៉្យាងអ៊ុនវ៉ូវិញត្រូវបានគ្រូដាក់វិន័យឲ្យគេអង្គុយធ្វើលំហាត់ឲ្យហើយល្ងាចនេះនិងផ្ញើទៅឲ្យគាត់យ៉ាងលឿនទៀតព្រោះពេលនៅរៀនគេនិយាយច្រើនចំពេលគ្រូដើរមកអញ្ចឹងឲ្យសមមុខទៀត។ យ៉ាងណាក៏ដាអ៊ុនអត់ទាន់ទៅណាដែរត្រូវបានអ៊ុនវ៉ូចាប់ដៃនាងម្ខាងជាប់រួចហើយអាដៃនិងមកអង្អែលភ្លៅនាងអីណាអាមនុស្សកំពុងតែគ្មានខោក្នុងស្លៀកផងនៀកគេនេះចេះតែនឹកឃើញវិធីមកធ្វើបាបនាងរហូតអញ្ចឹងឬ? ដៃម្ខាងធ្វើលំហាត់ដៃម្ខាងទៀតមកស្ទាបចុះស្ទាបលើភ្លៅទៅវិញ។ មួយវិញទៀតនាងតូចក៏មិនមាត់សុខចិត្តឲ្យគេស្ទាបតាមអំពើចិត្តបើឃាតទៅនៅមិនបានផលដដែលបណ្ដោយតាមហ្នឹងចុះបើគេហត់គេឈប់ហើយ។
« អ៊ុនវ៉ូ...» នាងតូចភ្ញាក់ព្រឺតនាងព្រសម្បុរអស់ហើយដោយសារតែដៃដ៏រវាមរបស់គរនោះបានមកប៉ះលើភាពទន់ជ្រាយរបស់ថែមទាំងអង្អែលលើនោះទៀតនាងចង់គេចចេញណាស់ប៉ុន្ដែនៅមិនរួចពីដៃត្រូវបានគេទាញឲ្យនាងអង្គុយភ្លៅបាត់ចំពេលគេធ្វើលំហាត់ដែលគេដាក់ឲ្យនោះហើយល្មមដែរ។
« ឯងគិតធ្វើអីទៀតហើយ? តិចគេមកឃើញ? »
« គ្មានអ្នកណាឃើញទេថ្ងៃនេះសិស្សៗទៅផ្ទះអស់ហើយចំណែកពូសន្តិសុខគាត់មិនបានមកទេថ្ងៃនេះអញ្ចឹងកុំភ័យទៅមើល » គេនិយាយទាំងដៃនៅអង្អែលលើភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងមិនទាន់បាត់ថែមទាំងសូកម្រាមដៃកណ្ដាលពីរចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍មួយនោះទៀត។
« អ្ហាស...» នាងតូចធ្លោយពាក្យអសុរោះចេញមកភ្លេតបន្ទាប់មកក៏យកដៃមកខ្ទប់មាត់យ៉ាងលឿនឯអ៊ុនវ៉ូបានលើកឲ្យនាងច្រកគាវលើភាពជាបុរសនោះអុកលើវាតិចឡើងបាក់ឆ្លើតនាងក៏មានអារម្មណ៍ថាដូចជាមានអ្វីចាក់គូថនាងហើយនាងតូចប្រញាប់ចុះចេញពីលើភ្លៅយ៉ាងឆាប់រហ័សប៉ុន្តែនៅមិនរហ័សដល់អ្នកកម្លោះដូចគ្នាគេទាញនាងមកផ្ដេកលើតុរៀនសម្លឹងមើលនាងឡើងយូរជាពិសេសបបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូកស្រាលនោះគេពិតជាមិនចង់ដកមាត់ចេញពីវាសោះវាផ្អែមជាប់ចិត្តសម្បើមណាស់គេចង់ថើបហើយថើបទៀតមិនប្រលែងទៅណានៅមានកូនស្រីនាងមួយទៀតគេចង់សម្ងំនៅកន្លែងនោះឲ្យយូរហើយញឹកញាប់កាន់តែល្អគេមិនចង់ដកភាពជាបុរសចេញសោះឡើយពេលដកចេញកាលណាគេល្ហល្ហេវអស់ហើយឃើញមុខនាងពេលណាក៏មានអារម្មណ៍ចង់មានសិចជាមួយគ្នាដែរគេទ្រាំមិនបានចង់តែអុកនាងឲ្យបាក់តុនេះតើ។
« អ៊ុនវ៉ូហ៎ាកុំធ្វើវានៅកន្លែងនេះអី » ដាអ៊ុនទប់ទ្រូងគេនាងអត់ចង់ទេគ្រវីក្បាលតតាក់ទោះបីជាគ្មានអ្នកណាមកក៏ដោយនាងនៅមានអារម្មណ៍ខ្លាចៗអត់ទាន់បាត់ដដែលហ្នឹង។
« ហ៊ឹម....អ្ហឹម...» ដល់នាងនាងអង្វរពេកទៅនាយបានយល់ព្រមនឹងអោនមកថើបបឺតជញ្ជក់មាត់នាងខ្លាំងៗគេពុះកញ្រ្ជោលណាស់ដល់ពេលនាងឃាត់គេលែងមានអារម្មណ៍ចង់ថ្នមបែរជាបានថើបបឺតជញ្ជក់ក្រលាស់អណ្ដាតពេញក្រអូមមាត់នាងមិនងាយដកឆ្លៀតនៅខាំបបូរមាត់នាងឡលងចេញឈាមមកតិចៗទៀតហើយបន្ទាប់មកអោនមុខមកខាំបឺតកញ្ចឹងកនាងឡើងមានស្នាមពាសពេញហ្នឹងរួចទើបប្រឡែងឲ្យនាងមានសេរីភាពវិញ។
« ឯងឃោឃៅណាស់...អូយឈឺ » នាងតូចយកដៃមកស្ទាបមាត់នឹងកញ្ចឹងកនាងព្រឺសម្បុរអស់ឈឺស្ទើស្លាប់ទៅហើយគេលេងអីក៏ធ្ងន់ដៃដាក់នាងយ៉ាងហ្នឹង? ធ្វើមើលតែមិនបានធ្វើអ្វីជាមួយគ្នាទៀតណាស់លោកអើយនាងខឹងៗមុខលែងស្រស់ប៉ាដោយ។
« មកពីឯងហាមយើងមិនឲ្យធ្វើចឹងសមមុខហើយ » អ៊ុនវ៉ូមិនទទួលយកកំហុសរបស់ខ្លួនហើយនៅបោះសម្ដីយ៉ាងឡូយឆាយដាក់នាងយ៉ាងធម្មតាបន្ទាប់មកទើបធ្វើឯងរៀបចំសៀវភៅទុកក្នុងកាតាបបាត់។ ដាអ៊ុននាងរៀបចំសំពត់ឲ្យវាត្រឹមត្រូវវិញអ្នកណាថានាងមិនចង់តែពេលនេះវាក៏រាងយប់ណាស់ទៅហើយពួកគេត្រូវទៅរកញ៊ាំសិនសឹមគិតរឿងមួយនេះបន្តទៅទៀតដែរណា។
« ម្ដេចឯងមិនដើរមក? »
« ខ្ញុំទៅអត់កើតទេ »
« ហេតុអ្វី? »
« វាខ្យល់ខ្លាំងណាស់ខ្ញុំដើរទៅមុខមិនកើតទេ »
« ឯងនេះ » អ៊ុនវ៉ូគ្រវីក្បាលនឹងបានយកអាវក្រៅរបស់ខ្លួនអោនមកចង់លើសំពត់នាងព្រោះគេដឹងហើយហេតុផលដែលនាងមិនហ៊ានដើរពេលខ្យល់ដោយសារគ្មានខោក្នុងនោះហើយបើខ្យល់មកខ្លាំងពេលគេដើរមកឃើញគ្រឿងក្នុងនាងបាត់។
« រួចរាល់ហើយតោះ » គេនិយាយចប់នៅកាន់ដៃនាងដើរចេញមកក្រៅចូលឡានដែលកូនចៅគេបានរៀបចំយកមកឲ្យដែរ។
