d-day | yoonmin ✔️

1

hoşgeldiniz♡

!!!ilk ficim olduğu için gereksiz kaos içermektedir!!!

#######

"İşte! Bu korkunç yerden sonunda gidiyorum." Önündeki nehre son kez bakmıştı. Gördüğü son şey ay ışığında parlayan bu güzel manzara olsun istemişti.

Gözlerini kapatıp tutunduğu yeri bırakmıştı. Düşmeyi bekliyordu ama onu tutan eller, onu geri çekmişti. Jimin kendini bir anda soğuk kaldırımda yatarken bulmuştu. "Ne yaptığını sanıyorsun sen!?" Jimin sadece ölmek istiyordu. "Bırakın beni!" Adam onu sıkıca tutuyordu. Jimin ağlamaya başlamıştı.

"Bırakın da öleyim!" Adam onu sıkıca sarmış ve göğsüne bastırıp saçlarını okşamaya başlamıştı. Sakinleştirmeye çalışıyordu. "Ne yaşadın bilmiyorum ama ölmene, kendi canına kıymana izin vermeyeceğim."

Jimin kendini güçsüz hissediyordu. Son gördüğü ona endişeyle bakan adam olmuştu. Yoongi onun bayıldığını fark edince hemen adamlarına dönmüş ve bağırmıştı. "Çabuk arabayı getirin ve Doktor Kim'i arayın!"

*

"Vücudu çok güçsüz kalmış. Ayrıca kollarında ve sırtında morluklar var. İyi bakılması ve güzel beslenmesi lazım."

"İyileşir değil mi?" Yoongi endişeyle Doktor Kim Seokjin'e bakıyordu. "Bay Min merak etmeyin. Dediklerime dikkat ederseniz ve yazacağım takviyeleri kullanırsanız iyileşecektir."

"Teşekkür ederim Doktor Kim."

"İyi geceler Bay Min." Seokjin odadan çıkmış, Yoongi'nin adamlarından biri odaya girmişti. "Efendim birkaç şey bulduk."

"Dinliyorum." Yoongi, gözlerini yatmakta olan çocuktan çekmemişti.

"Adı Park Jimin. Henüz 23 yaşında. Onu terk eden ailesinin borçları onun üzerine kalmış ve ödemek için birçok işte çalışmış ama sonuncudan kovulunca artık pes etmiş gibi görünüyor."

"Tüm borçlarını kapatın. Evine ulaşırsanız tüm eşyalarını da buraya getirin."

"Anlaşıldı efendim." Adam odadan çıkmıştı. Yoongi alnını ovalamıştı. Kafası darma duman olmuştu. Geçmişe gitti.

Üç yıl önce en yakını, Woosung, aynı yerde intihar etmişti. Bugün Jimin denen bu çocuğu orada görünce delirecek gibi hissetmişti. Woosung'u görmüş gibi hissetmişti. Arabadan nasıl çıkıp onu son anda yakaladığını hatırlamıyordu bile.

Gözlerini tekrar Jimin'e çevirdi. Zor şeyler yaşamış olmalıydı. Oysa çok güzel görünüyordu. Kötü şeyleri hak eden birine benzemiyordu. Onu dinlenmesi için odada bırakıp kendi odasına geçmişti.

Yatağa uzanmıştı. Yorgundu ama uyuyamıyordu. Woosung'u düşününce kötüleşmişti. O gittiğinden beri böyle oluyordu. Ne zaman onu düşünse kendini kaybediyordu.

Yataktan kalkıp ilaçları için bakınmıştı. Onları içmesi gerekiyordu. Normalde tamamen sağlıklıydı ama Woosung gittiğinden beri kendini bu şekilde tedavi ediyordu.

Son anıları oldukça güzeldi oysa. Gitmesi için bir sebep bulamıyordu. Onu engelleyemediği için kendini suçluyordu. Nasıl fark edemedim diyip kendini yiyordu. Bunlar da bazen panik ataklara sebebiyet veriyordu.