"Büyümüşsün." AlKer

11

31.12.2019
Altay'dan.

Bu gün benim evimde toplanmıştık. Çok mutluyduk. Kerem her zaman ki gibi yanımdaydı ve asla da gitmeyecekti.

"VEE, YENİ YILA GİRMEMİZE SON ON SANİYE 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 VE YENİ YILDAYIZ!! HERKESE HAYIRLI SENELER. REKLAM ARASINDAN SONRA BÜYÜK PİYANGONUN SAHİBİ AÇIKLANACAK İYİ GÜNLER!!!"

01.01.2020
Herkes birbirine sarılmıştı. Bu sefer bi değişiklik olsun dedik ve Aboubakar ile Cenk'i de çağırdık. Bu süreç içerisinde Robin ve Alex sonunda evlenmişti. Ve yarın da Cenk ile Aboubakar'ın düğünü vardı. Artık sakalda bırakıyordum.

Sonra evimin zili çaldı... Kapıyı açtığımda bir kadın geldi. Kimsiniz anlamında başımı oynattığımda...

"Altay... Benim... ailemizden kalan tek parça, benim ablan..."

Ağzım beş metre açık kalmıştı. Sonra Kerem yanıma gelip omzuma dokundu.

"Altay'ım bu kim?"

Ablam olduğunu biliyordum. Ablamın kaşları çatıldı.

"Bunun ne işi var Altay? Sen... Fenerbahçe'li değil misin?"

"Sevgilisiyim efendim. Ayrıca siz Altay'ın neyisiniz?"

Ablam dikleşti.

"Ablasıyım."

Sonra Kerem bana gözlerini kısarak baktığında kıkırdadım.

"Senin sözde platoniğin olan kadınlardan değil, değil mi?"

Kahkaha attım.

"Tabii ki de değil birtanem. Ablamı içeri alalım mı? Sen istemezsen almayız."

Ablamın ağzı açık kaldı. Sonra Kerem gururla gülümsedi.

"Alalım hayatım. Yanlış bir hareketi olursa geri çıkartırım."

Kerem'e bakıp gülümsedim ve ablamı içeri buyur ettim. Ablam içeri geçti.

"Kerem sen ne çakalsın var yaa!!"

Parmağımı salladım. Sonra da ikimizde kahkaha atıp içeri geçtik. Herkes ablamın yanına etrafındaydı. Kerem öksürdü.

"HAYDEEE!! HERKES YERLERİNE! EVİN AĞASI BURDA AHEEY!"

"KEREM YİCEM ŞİMDİ SENİİİ, OF ÇILDIRIYORUM ÇOK TATLISIIĞĞNN. OOFF."

Diyip Kerem'in boynunu sömürmeye başladım. Sonr abeni ittirdi.

"Altay, bunca zaman ileri gitmemeyi başardık. Evlenmeden olmaz!"

"Neden Kerem? Bunun bir de nedeni olması lazım çünkü."

"Çünkü ben hamile kalabiliyorum Altay."

Ağzım beş karış açık kalınca Kerem ağzımı kapatıp dudağımı öptü.

"Beni istemiyor musun yoksa?"

Başımı olumsuzca salladım.

"Saçmaladın. Ben seni her türlü severim Kerem'im."

Dudağını büzdü. Sonra Arda yanıma gelip bana sarıldı.

"Babacım Barış Alper anama sövüyor."

Kahkaha attım.

"Bir de çocuğunuz mu var sizin?"

"Evet çocuğumuz var."

Göz devirip Arda'nın alnından öptü.

"OH CANIM OĞLUM. ANASININ KUZUSU. GEL BİZ DE BARIŞ ALPER'İN ANASINI SİKELİM!"