"Büyümüşsün." AlKer

5

17.08.2014

Kerem'den.

**

İstanbul'a çoktan yerleşmiştim. Galatasaray'da oynuyordum, evet hayalimi gerçekleştirdim. Yirmi yaşındayım ve bu gün ilk maçıma çıkacağım, Fenerbahçe ile.

Takım ile hazırlanıp otel odalarımıza yerleştik. Onlar 1 saat sonra ki antreman için hazırlanıyorlardı. Ben önceden hazırlandım.

"Ben biraz dolaşacağım, kendim gelirim Antrenmana."

Herkes onayladı, ben de çıktım odadan. Dolaştım işte bir kaç bir şey baktım. Sonra gecikeceğimi anladığımda yerini bilmediğim stada doğru koşmaya başladım...

Altay'dan.

Neredeyse geç kalıyordum. Bir de bu gün ilk maçıma çıkacağım Fener'de. Hemen giyinip acele acele çıktım ve koşmaya başladım. Sonra önümde ki kişiye çarpmışım, görmemiştim.

"Kadıköy sokaklarında yeni olmalısın..."

"E-evet, ben aslında bu gün takımımızın Fenerbahçe ile maçı var da antreman gidiyorum."

"A-ama seyirciler antrenmana gelmez ki?"

"Ha-hayır sen beni yanlış anladın, ben Galatasaray'da oynuyorum. Buraya ilk defa geldim ve ilk maçıma çıkacağım."

"Ha anladım, ben de Fenerbahçe'de oynuyorum kaleciyim ilk maçıma çıkacağım. Zamanın da ailemi nasıl koruduysam, kalemi de öyle korumaya geldim."

O gülümsedi, dudakları kalp gibiydi, ve sakal bıyığı yeni traş edilmiş gibi duruyordu, ben de yeni traş olmuştum.

"E hadi bak geç kalıcağız."

diyip onun elini sıkıca tutup, koşmaya başladım.

Kerem'den.

Şu an resmen benim elimi tutuyordu. Bir süre elimizi izlerim, ama sonra düşeceğimi anlayınca ben de koşmaya başladım.

Neyse ki yetişmiştik, herkes daha yeni geliyordu. Sonra oraya varınca nefes nefese dizlerimizi tutup nefesimizi düzene sokuyorduk. Sonra onun gibi kıvırcık marul bi kafa geldi.

"Altay, noldu lan sana böyle? Bu Galatasaray'dan mı?"

Başımı salladım.

"E-evet ben Galatasaray'danım, Kerem ben."

Elimi uzattım, o da tutup cevap verdi.

"Ferdi ben de, tanıştığıma memnun oldum. Neyse Altay hadi gel-"

Sonra iki kişi daha geldi.

"Oo Altay'ım büyümüşde arkadaşlarıyla ilk maçına çıkıyor."

Altay? gülmüştü.

"Bu kim lan?"

"Ha o mu? O Galatasaray'danmış. Geç kalıyordu ben de yardım ettim."

"Ben İrfancan Kahveci."

"Ben de Mert Hakan Yandaş."

"B-ben de Muhammed Kerem Aktürkoğlu."

Sonra hepsi birbirine baktı.